یکی از مشکلات که ما در سوریه و لبنان با آن روبرو بودیم، بحث اقامت در این کشور‌ها بود. ما هویت قابل عرضه‌ای نداشتیم. کار ما مخفی بود و نمی‌شد به هر کسی گفت که چه می‌کنیم و تا یک توجیه قابل قبول نداشتیم، نمی‌توانستیم مجوز اقامت بگیریم. 

در این زمینه، آقای امام موسی صدر خیلی به ما کمک کردند. ایشان بعضی از افراد را به منزله اعضای مجلس اعلای شیعیان لبنان به دولت لبنان معرفی کردند و بدین ترتیب ما توانستیم به طور رسمی اقامت بگیریم. همچنین با آقای حافظ اسد صحبت کردند که تعدادی از مبارزان ایرانی که علیه رژیم شاه مبارزه می‌کنند در سوریه هستند، شما دستور بدهید که به آن‌ها اقامت بدهند. ایشان هم موافقت کردند و من به اتفاق مرحوم محمد منتظری به وزارت کشور مراجعه کردیم و برای تعدادی از دوستان اقامت گرفتیم. 



منبع: کتاب خاطرات علی جنتی، صفحۀ ۱۴۰