در سفری که امام موسی صدر در سال 1350 برای سخنرانی در مراسم میلاد حضرت علی(ع) به کاشان آمده بودند، به منزل پدرم  آمدند و در مورد وضعیت لبنان توضیحاتی دادند و از اینکه دختران لبنانی بیکار هستند، ناراحت بودند. برنامه‌ای داشتند برای آموزش قالیبافی و نیاز به همکاری داشتند و همان شب من به ایشان قول همکاری دادم.

خرداد 1351 با چند نفر از افرادی که به این کار آشنا بودند با وسایل ابتدایی کار به لبنان سفر کردیم. در ابتدا دستگاه‌های چوبی کوچکی بردیم و دکتر چمران با دیدن آنها الگو گرفت و دستگاه‌های آهنی در مدرسۀ صنعتی درست کرد و ما هم از آن به بعد  دستگاه‌های آهنی استفاده می کنیم.

با افرادی که از ایران برده بودیم آموزش را آغاز کردیم و به دختران نوجوان هفده یا هجده ساله آموزش دادیم و آنها هم خیلی زود آماده کار شدند. این کار منبع درآمد خوبی برای آنها بود.

در ابتدا انتقال مواد اولیه خیلی هزینه بر بود و امام موسی صدر پیشنهاد دادند که بهتر است رئیس جمهور از کارگاه دیدار کند. ظرف یک هفته طرح پرچم لبنان را آماده کردیم و طراح حاشیه فرش هم دکتر چمران بود و وقتی که سلیمان فرنجیه، رئیس‌جمهور لبنان برای بازدید به کارگاه آمدند همانجا جلوی خودشان فرش آماده را از دار جدا کردیم و به ایشان هدیه دادیم.

همین اقدام باعث شد که سلیمان فرنجیه بعد از بازدید از کارگاه دستور داد که برای ورود اجناس نیازی به پرداخت گمرک نیست. پس از آن کارگاه هایی فعال شد و تا سیصد دستگاه رسید ولی متأسفانه با حملات اسرائیل تعدادی از این کارگاه ها ویران شد.