من پیش از آشنایی با ابعاد فکری و رفتاری ایشان، خودش را شخصاً می‌شناختم. در روز وفات آیت‌الله‌العظمی سید صدرالدین صدر در قم بودم و در مراسم تشییع جنازۀ ایشان شرکت کردم و در آنجا با امام صدر آشنا شدم.در آن مراسم رابطۀ استواری را که میان شهید بهشتی و ایشان بود مشاهده کردم. در خلال تشییع و دفن جنازه و حتی بازگشت به منزل، شهید بهشتی دست امام موسی صدر را گرفته بود. در اثنای تشییع جنازه عمامۀ امام صدر بر زمین می‌افتاد و شهید بهشتی فوراً خم می‌شد تا عمامه را از روی زمین بردارد.

وقتی این رابطۀ گرم و دوستانه میان آن دو را مشاهده کردم، دربارۀ آنان سؤال کردم و فهمیدم که این دو همدرس و هم‌مباحثه و از شاگردان برجستۀ سید داماد هستند. 

منبع: کتاب گذارها و خاطره ها، صفحه 93