در‌‌‌ همان وقت‌ها که من بین سطح و خارج بودم، درس مطول می‌گفتم و آقای حاج آقاموسی صدر به درس مطول من می‌آمدند. من هفت یا هشت شاگرد داشتم که یکی هم ایشان بود. درس را خیلی خوب می‌‌فهمید. بعد درس قوانین گذاشتم که برای چهار الی هشت نفر درس می‌گفتم و باز ایشان می‌آمدند. ما از‌‌‌ همان وقت ایشان را به اینکه خیلی فرد بااستعداد، پرکار، زحمتکش، باهوش و متعبدی است شناختیم. کم‌کم با هم رفیق شده بودیم. حتی ایشان چندبار به نجف‌آباد آمدند ودر خانه ما میهمان بودند. ماشاءالله قدشان هم بلند بود. یادم هست که روزی که باهم در محله بهایی‌های نجف‌آباد می‌رفتیم، یک بچه بهایی گفت: چقدر این آخوند‌ها قد می‌کشند! 
ایشان مقداری پیش من مطول و مقداری هم قوانین خواند، ولی از آن افرادی بود که پرکار بود و زود هم به خارج رسید. حالا دیگر درس خارج چه کسی می‌رفت یادم نیست، ولی من همین اندازه می‌دانم که به حدّی رسید که قوه استنباط داشت. گاهی اوقات که مسائلی مطرح می‌شد اظهارنظر می‌کرد و خوب بود. اهل استنباط بود و مسائل اسلامی را درک می‌کرد. ایشان در هر مسئله‌ای هم که فکر می‌کرد، جهانی فکر می‌کرد. مسائل جهان را می‌دانست. موضوع زمان و مکان در استنباط خیلی مؤثر است و ایشان از آنهایی بود که در هر مسئله‌ای، شرایط زمانی و مکانی را درنظر می‌گرفت. 
آقای حاج اقا موسی مرد مدیر و مدبری بود. من همیشه تأسف می‌خورم که اگر الآن و در شرایط فعلی حضور داشتند خیلی وجود نافعی بودند. برای اینکه هم عقل و تدبیرش خوب بود، هم علوم اسلامیش خوب بود وهم مردم داریش خوب بود. شناختنش خوب بود، جهانی هم فکر می‌کرد. بعضی‌ها هستند که سیاستمدارند ولی خط خاصی دارند و وسعت نظر ندارند. ایشان وسعت نظر خیلی عجیبی داشت و به خاطر همین اصل هم در لبنان وجودش مؤثر بود. در حقیقت قبل از آمدن ایشان، شیعیان لبنان با اینکه زیاد بودند ولی مقهور طبقات دیگر بودند وتنها کسی که توانست به مردم شیعه لبنان شخصیت بدهد و آن‌ها را متشکل و هماهنگ سازد وکاری کند که دولت ناچار شود تا مجلس و نمایندگانشان را به رسمیت بشناسد، ایشان بود. در لبنان مسیحی‌ها و مارونی‌ها زیاد هستند و آقای صدر توانست کاری بکند که درگیری نباشد. با اهل سنت هم درگیر نباشد وهماهنگی حفظ گردد. چنین کسی باید خیلی وسعت نظر داشته باشد و اهل گذشت باشد. اگر چنین فردی بخواهد تند باشد کاری از پیش نمی‌برد. 


 


منبع: یادنامه امام موسی صدر، ص ۱۶۱