اماما‌! در سالگرد ربودنت با تو پیمانی دوباره می‌بندیم، که در کنار تو و با جنبش امل و حرکت محرومین خواهیم ماند. و تا آزادی جنوب از دست ‏صهیونیسم خارجی و سرسپردگان آنان، و آزادسازی لبنان از دست صهیونیسم داخلی مبارزه خواهیم کرد.

نهمین سالگرد ربودن امام موسی صدر زمانی فرا رسیده که ما به شخصیت، خط‌ مشی و منش مقاوم ایشان سخت نیاز داریم. ما در سایه بحرانی که ملت و میهن (‌لبنان‌) از سر می‌‏گذرانند، به موضع‌گیری‌ها و اصول ایشان بسیار نیازمندیم، جنوبِ زجرکشیده و ملت مقاوم و محروم نیز چشم به راه دوخته ‏اند. امروزه جنوب مرحله ‏ای بس خطرناک را می‌‏گذراند، که در پرتو آن آینده این میهن ‏رقم می‌خورد. جنوب خلاصه مسئله فلسطین است؛ آغاز آن از جنوب بود و پایان‏ این گرفتاری نیز در اینجا خواهد بود.

از همین‌جا، آزادسازی به عنوان‏ وظیفه‌ای که هیچ کاری بر‌تر از آن نیست، برجستگی می‌یابد. از این رو باید به اصول امام صدر بازگردیم، و همه تیر‌ها را به سمت دشمن نشانه گیریم. چراکه این، ‏تن‌ها راه رهایی جنوب و دوری از تمام نبردهای حاشیه ‏ای و ثانوی (‌به‌ویژه نبرد ‏اردوگاه‌ها‌) است، که همگی ما را از پیگیری نبرد برای آزادی [جنوب] وا می‌نهد. این‏ نبردهای انحرافی به مبارزه ‏ای که امام صدر رهبری کرده ‏اند، آسیب می‌رساند. هدف امام صدر متحد کردن «محرومان در وطن و محرومان از وطن»، ‏برای پاسداری از جنوب و آزادسازی بیت ‏المقدس و فلسطین، بود.

بر این اساس، در حالی که نمی‌‏خواهیم دادگاه ملت فلسطین باشیم، اما بازگشت به شرایط پیش از سال ۱۹۶۹ را نمی‌پذیریم، هم‌چنین بر نپذیرفتن شرایط پیش از ۱۹۸۲، در سطح لبنان و فلسطین، تأکید می‌‏ورزیم و همه عملکردهای منفی را که ‏در افق نمایان شده است، رد می‌کنیم. بنابراین، ضمن رد نفوذ نظامی فلسطینی‌ها در بیرون اردوگاه‌ها، خط‌مشی ناپخته و مرموزی را که در پاره‏ای از روستاهای جنوب (به‌ویژه در منطقه صیدا‌)، جنگ اردوگاه‌ها را به راه انداخته است، مردود می‌‏شماریم. زیرا چنین شیوه ‏هایی از رفتارهای فرقه ‏گرایانه و طایفه‏ای به‏ شمار می‌‏آید. هدف قرار دادن روستاهای لبنان به هر دلیلی از جمله وابستگی به این یا آن فرقه، ‏ پذیرفتنی نیست. زیرا ما این روستا‌ها را، خط قرمزی می‌‏دانیم، که خروج از آن، خروج از انقلاب و مسئله اصلی و روابط مبارزاتی با ملت فلسطین به‌شمار می‌‏رود.

از این ‏رو، امروز از همه می‌خواهیم تا بی‌درنگ جنگ اردوگاه‌ها را متوقف کنند. زیرا این جنگ خدمت به ‏دشمن و سرسپردگانش، و آسیبی برای راه امام صدر و مواضع میهنی‌اش به ‏شمار می‌‏رود. بنابراین امروز، آزادسازی جنوب از چنگال دشمن صهیونیستی ‏و سرسپردگانش با توقف همه نبردهای داخلی ضروری است. هر اندازه، که بتوانیم اسرائیل را شکست دهیم، به‌‌ همان اندازه شکست را بر صیونیست‌های داخل تحمیل کرده ‏ایم. هر مقدار که از خاک جنوب آزاد شود، می‌‏توانیم در راه ‏سازندگی آینده لبنان، عدالت و دمکراسی به پیش رویم. لبنان از آن ‏همه فرزندان آن است، لبنان از آن محرومان همه فرقه‏ هاست؛ آن‌هایی که از حاکمیت و استقلال آن دفاع کرده، و برای آزادسازی کشور از دست دشمن و یکپارچه کردن آن مبارزه می‌کنند.

در این سالگرد، بار دگر تأکید می‌کنیم، پیوند ما با جنبش امل و رهبری آن، یک‏ پیوند استراتژیک و مبارزاتی است، که پایه ‏های آن را شهید معروف سعد و امام موسی‏ صدر پی‏ ریزی کرده‏اند. رابطه ‏ای که بر ملاحظات میهنی و ملی استوار است، رابطه‏ای که تاریخ، جغرافیا و نیز مبارزه مشترک کنونی، ضد دشمن‏ صهیونیستی، زیر بیرق جبهه مقاومت ملی لبنان، آن را ایجاب می‌کند.

تن‌ها انتخاب برای آزادسازی میهن و درهم کوبیدن اشغالگران، پیوند قومی ـ عربی، و وابستگی به سرزمین جنوب است؛ جنوبِ معروف سعد، محمد سعد، بلال فحص و شهدای مقاومت ملی، و پیش از آنان جنوبِ ادهم خنجر و صادق ‏حمزه، جنوبی که دروازه فلسطین است. پیوندی که مبارزه مشترک، ضد صهیونیست‌های داخلی، برای سرنگونی نظام سلطه‏ گری و انحصارطلبی، آن را ایجاب می‌کند. این ‏پیوند، به‏رغم تلاش بسیار برخی، هرگز از هم نمی‌‏گسلد. چراکه این پیوند، یک سرنوشت و انتخاب است، و زمینه نیرومندی برای هرگونه فعالیت درست مبارزاتی و دمکراتیک را می‌سازد. این رابطه قطب‏نمایی است که جهت نشانه‏ گیری اسلحه را مشخص‏ می‌کند، و بر پایه‌ای، دور از فرقه‏ گرایی استوار است.

به‏ رغم مشکلات پیش آمده، چه در جنگ اردوگاه‌ها یا شیوه و تنوع مقاومت ملی، رابطه ما قوی‏‌تر، سرسخت‏‌تر و بادوام‌تر است. از این رو ما می‌کوشیم، تا پیوندمان با جنبش سید موسی صدر، و رهبری‏ آن را از همه شائبه‏‌ها و رفتارهای منفی پیش‌آمده بزداییم. آغاز عملی برای ‏تحقق این امر، با اوج بخشیدن به مبارزه ضد دشمن، و ابقای مقاومت ملی به‏ دور از رنگ‏پذیری‌های فرقه‏ ای، مذهبی و منطقه ‏ای، و حفظ تنوع فکری و سیاسی و دمکراسی در روابط داخلی، برای ادامه و حفظ روند آزادسازی، می‌سر می‌گردد. همچنین این مسئله از راه تلاش برای فعال کردن جبهه آزادسازی، و اتحاد و تکمیل‏ همه راهکارهای سیاسی، تشکیلاتی، نظامی و اجرای آن به طور چشمگیر، امکان‏پذیراست، تا سرانجام مبارزه تقویت شود.

ما برای ادامه همکاری مبارزاتی، میان جنبش ‏امل، حزب ترقی‌خواه سوسیالیست و تشکل مردمی ناصری یعنی گروه‌های سه‏ گانه ‏پایداری ملی، و مقاومت و سایر نیروهای ملی و مترقی تلاش می‌کنیم.

ای امام غایب! از اینکه در این سالگرد، به شخص گرامی شما نپرداختم پوزش‏ می‌‏خواهم. تنها بهانه من این است که از طریق برادران در جنبش امل و از خلال‏ حرکت محرومان که مبانی و اصول آن را پی ریخته‏اید با شما سخن گفته ‏ام. تنها بهانه ‏ام این است که از طریق دلسوزی نسبت به ارزش‌هایی که در وجود ما کاشته ‏اید، با شما سخن گفته ‏ام. تنها بهانه‏ ام این است که بر سر پیمان مانده ‏ام تا در کنار و دوشادوش ‏همدیگر با رهبران و مبارزان جنبش امل تا آزادسازی جنوب و لبنان، از چنگال ‏صهیونیست‌های داخل و خارج از پای ننشینیم. درود بر تو آنگاه که امام ما بوده‏ای، آنگاه که غایب گردانیده شدی، آنگاه که به‏سوی ما و جنبش و جنوبت بازمی‏گردی، تا کژی‌ها را درست و پیروزی آتی و قطعی را بسازی.