اگر امام صدر نبود، نه جبهه مقاومت بود، نه اندیشۀ مقاوم و نه جامعۀ مقاوم و اگر مقاومت نبود، سرزمین ما از پلیدی اسرائیل رهایی نمییافت...
نوشتار زیر یادداشتی از یکی از اعضای جنبش أمل است که مایل است نامی از وی ذکر نشود. او مردی حدوداً چهل ساله و تحصیل کرده است و از موقعیت ویژهای در جامعه و از جایگاه بالایی در جنبش أمل برخوردار است. فردی بسیار خوش سیما و آرام است و به هیچ وجه نمیتوان فهمید که او اسلحه به همراه دارد. از ۱۹سالگی مبارزۀ نظامی را آغاز کرده است و در طول دورۀ تحصیل درس را رها میکرد تا در صدها عملیات نظامی و عملیات شناسایی و اطلاعاتی و کمینگذاری بر ضد اسرائیل شرکت کند.
او با اسلحه سنگین نیز کار میکند و از سال ۱۹۹۴ تا زمان آزادسازی در سال ۲۰۰۰ و همچنین در سال ۲۰۰۶ که برای مقابله با تجاوز دشمن به فعالیت جهادی خود برگشت، در عملیاتهای بزرگ و متعددی شرکت داشته است. او همچنین در درگیریهای وادی زینالدین و عملیات ترور وزیر جنگ اسرائیل اسحاق مردخای در حردون در بخش غربی و همچنین مقابله با تجاوزهای اسرائیل در سال ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ حضور داشت.
وقتی شخصی درباره مقاومت در لبنان سخن میگوید ناگزیر باید دربارۀ امام موسی صدر سخن بگوید. او پدر و بنیانگذار مقاومت است و اگر به گذشته برگردیم، میبینیم نخستین کسی که خطر اسرائیل را هشدار داد، امام صدر بود. امام پیش از آنکه اسرائیل به سرزمین ما تجاوز کند، تجاوزها و جنایتهای آن را به ملت فلسطین مشاهده کرده بود و از اینرو، دریافت که ناگزیر باید برای رویارویی با هرگونه تجاوز احتمالی به سرزمینمان آماده شویم، نه اینکه منتظر بنشینیم تا سرزمینمان اشغال شود و سپس، برخیزیم. او خواستار آموزش نظامی برای مقابله با اسرائیل شد و موضع گیریهای فراوانی کرد که هنوز نیز ریشه و اساس تفکر مقاومت به شمار میآید از جمله گفت: «اسرائیل شر مطلق است و تعامل با آن حرام است» و «اگر با دشمن اسرائیلی روبهرو شدید، با چنگ و دندان و اسلحهتان، هر چند ناچیز باشد، با آن بجنگید.»
مواضع امام صدر شالوده مقاومت را بنا گذاشت و جامعه مقاوم را تشکیل داد و خط مشی رهبران و مجاهدان جنبش أمل را ترسیم کرد و سرانجام به آزادسازی انجامید. از جمله اقداماتی که جنبش أمل با الگوگیری از مواضع امام صدر انجام داد، این بود که وقتی اسرائیل وارد برخی روستاهای جنوب شد تا با اسیر گرفتن مردان و زندانی کردن آنها، روستاها را به فرمان خود درآورد، با رهبری و فرماندهی شهید محمد سعد، کودکان با سنگ و زنان با روغن جوشان از روستاها بیرون آمدند و جوانان نیز به دنبال گلوله برای تفنگهایشان به هر کجا رفتند و به مقابله با تانکها و سربازان اسرائیلی شتافتند و توانستند حمله و نقشۀ آنان را به شکست بکشانند.
این اقدام آنان تحقق عملی جمله «با چنگ و دندان و اسلحهتان هر چند ناچیز باشد، با آن بجنگید» بود. فرهنگی که مردم جنوب از آن بهرهمند شده بودند از دستاوردهای اندیشه امام صدر بود.
من علیرغم آنکه شخصاً امام صدر را نمیشناختم و با او همعصر نبودم، شیوهای جز شیوه او و اندیشهای جز اندیشه او و خطی جز خط او نمیشناسم و میتوانم بگویم من و برادرانم در مقاومت، امام صدر را از رهگذر پایبندی به آموزههایش و پایداری بر راه و اندیشهاش به خوبی میشناسیم و فکر او را همواره در میان خود حاضر میبینیم، هر چند در میان ما حضور ندارد. خدا او را سالم به ما بازگرداند. ما در جنبش أمل هنوز در خط مقاومت حرکت میکنیم و هنوز برای فدا کردن جان و خون خود در این مسیر آمادگی کامل داریم و الگوی ما در این راه، محمد سعد و خلیل جرادی و شهید مصطفی چمران و داود داود و شهادتطلبانی همچون حسن و احمد قصیر و بلال و هشام فحص هستند. همۀ این شهیدان به اندیشۀ امام صدر ایمان آوردند و از جان فشانی دریغ نکردند.
اگر امام صدر نبود، نه جبهه مقاومت بود، نه اندیشۀ مقاوم و نه جامعۀ مقاوم و اگر مقاومت نبود، سرزمین ما از پلیدی اسرائیل رهایی نمییافت و ما نمیتوانستیم آن را شکست دهیم. ما به او که در زندان است درود میفرستیم و همچنان در انتظار بازگشت او هستیم تا به پیروزیهایمان برکت بخشد.