گذرنامه های امام موسی صدر و شیخ محمد یعقوب در میان چمدان هایشان در هتل هالیدی این رم پیدا شد. بررسی گذرنامه ها نشان داد در اين دو گذرنامه، ويزای فرانسه وجود داشت و دليلی برای گرفتن ويزای جديد در ليبی نبوده است.

در گذرنامه ­های يافت شده ويزای ايتاليا و فرانسه وجود دارد که در تاريخ ۱۹۷۸/۸/۳۱ (۱۳۵۷/۶/۹) در طرابلس غرب از سفارت ايتاليا و فرانسه گرفته شده است. در اين باره چند نکته شايان ذکر است:

1. در اين دو گذرنامه، ويزای فرانسه ديگری وجود دارد که از سفارت فرانسه در بيروت صادر شده است و دليلی برای گرفتن ويزای جديد در ليبی نبوده است. اين چيزی است که مايۀ شگفتی سفارت فرانسه در ليبی شده بود، اين سفارتخانه از سفارت فرانسه در بيروت در اين باره توضيح می­ خواهد و می­ گويد که ويزاهای جديد را کارمند وزارت خارجه ليبی با اصرار درخواست کرده است. سفارت فرانسه در لبنان پاسخ می­ گويد که چون صاحب اين گذرنامه امام صدر است، با وی سخت­گيری نشود.

2. امام و شيخ محمد يعقوب در کسب اين دو ويزا صاحب اختيار نبوده­ اند، زيرا ايشان از کاردار لبنان در ليبی اين کار را نخواسته ­اند و ويزای معتبر داشته­ اند؛ ويزاهايی که در بيروت صادر شده بود.

3. مقصد امام پس از طرابلس غرب روشن بوده است. زيرا وی پيش از سفر و هنگام اقامت در ليبی تصريح کرده بود که راهی فرانسه است؛ جايی که همسرش به دليل بيماری بستری است، و فرزندانش نيز در آن کشور اقامت دارند. از اين رو پيش از ترک بيروت ويزای سفر به ايتاليا را درخواست نکرده بود. همچنان که در تاريخ ۱۹۷۸/۸/۲۹ (۱۳۵۷/۶/۹) از کاردار لبنان درخواست تهيۀ ويزاي ايتاليا نکرده بود. حتی عباس بدرالدين که خواستار ويزای فرانسه شده بود از او ويزای ايتاليا را درخواست نکرده است. با توجه به اين نکته که دولت ليبی بدرالدين را نيز مسافر همان هواپيمای حامل امام و محمد يعقوب دانسته است، اگر او به واقع مايل به چنين سفری بود، حتماً هنگام تقاضاي ويزای فرانسه، ويزای ايتاليا نيز می­ خواست.