اسرائیل اینک «به سوی جنوب رو آورده است، در حالی که در یک دست دارو و آذوقه و در دست دیگر سلاح دارد تا آن را برای مقابله با فلسطینیان و احزاب چپ‌گرا به برخی از لبنانیان بدهد. اسرائیل اکنون از لباس دشمنی سنتی بیرون آمده و در برابر جهانیان چنین ادعا می‌کند که ایفای نقشی انسانی و بشردوستانه را در لبنان به عهده گرفته است.
اندکی پس از نشست ریاض، امام صدر با صدور پیامی دربارۀ اجرای مرحلۀ دیگری از توطئۀ بزرگ اسرائیل در لبنان هشدار داد و یادآور شد که اسرائیل اینک «به سوی جنوب رو آورده است، در حالی که در یک دست دارو و آذوقه و در دست دیگر سلاح دارد تا آن را برای مقابله با فلسطینیان و احزاب چپ‌گرا به برخی از لبنانیان بدهد. اسرائیل اکنون از لباس دشمنی سنتی بیرون آمده و در برابر جهانیان چنین ادعا می‌کند که ایفای نقشی انسانی و بشردوستانه را در لبنان به عهده گرفته است.» امام در ادامه گفت که همکاری با اسرائیل و یاری خواستن از آن با هر نیت و انگیزه‌ای که باشد، حرام است و خیانت و فریبکاری به شمار می‌آید.[1]
جنبش محرومان هم با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: «مبارزان أمل که اکنون در خط مقدمِ مقابله با حملات اخیر اسرائیل حضور دارند، از تمامی برادران خود می‌خواهند که خودبینی را کنار بگذارند و به جوسازیِ تبلیغاتی و اتهامات ظالمانه‌ای توجه نکنند که وحدت و همبستگی را تضعیف می‌کند و شرافت نبرد و مبارزه در راه دفاع از جنوب و حمایت از مقاومت فلسطین را خدشه‌دار می‌سازد.» بیانیۀ مذکور مهاجرت و خروج از روستاهای مرزی را بزرگ‌ترین تهدید برای جنوب به شمار آورده و آن را به ماجرای اشغال سرزمین فلسطین تشبیه کرده بود. در بخش دیگری از بیانیه آمده بود که هریک از اهالی جنوب باید خانۀ خود را همچون خانۀ خدا بداند و با وجود گلوله‌باران شدید در آن باقی بماند و این کار را همچون عبادت و نماز و جهاد در راه خدا به شمار آورد.[2]
رنج و محنت اهالی جنوب و هشدار دربارۀ فتنه‌های داخلی
جنبش محرومان، همچنین، گزارش سیاسیِ کاملی منتشر و در آن مواضع خود را در جنگ داخلی تبیین کرد. در بخش‌هایی از آن بیانیه چنین آمده بود: «در وضعیتی که مبارزان أمل در خطوط مقدم نبرد با دشمن صهیونیستی در طیبه و بنت‌جبیل ایستادگی می‌کنند، احزاب کمونیستی با اقدامات تحریک‌آمیز خود از پشت به آنان خنجر می‌زنند و در صدد هستند با ایجاد درگیری‌های حاشیه‌ای، نیروهای مدافع جنوب را از ادای وظیفۀ خود بازدارند.» در بیانیۀ مذکور تأکید شده بود که بدون برقراری صلح در جنوب صلح در لبنان برقرار نخواهد شد.[3]
همچنین، امام صدر در مصاحبه‌ای با روزنامۀ الأنوار گفت که اکنون وقت آن رسیده است که همۀ لبنانیان و نیز فلسطینیان به این حقیقت توجه کنند که مشکلات و رنج‌های سیاسی و اجتماعی و امنیتیِ اهالی جنوب و تجاوزات مکرر اسرائیل فراتر از حد تصور است. جنوب از آنان می‌خواهد که اوضاع موجود را درک کنند و ضمن ساماندهی نیروهای احزاب و مقاومت فلسطین و دیگر نیروها، آشوب و آشوبگران را ازجنوب دور کنند تا اهالی جنوب با آگاهی و شکیبایی قهرمانانه در راه تعیین سرنوشت و ادای وظیفۀ خویش بکوشند. خطایی که در بیروت و دیگر مناطق لبنان به وقوع پیوست، نبایددر جنوب تکرار شود، زیرا نتایج جبران‌ناپذیری دربرخواهد داشت.[4]
------
[1]. النهار، 1976/10/25.
[2]. النهار، 1976/10/25
[3].صوت‌المحرومین، شمارۀ 4، 1976/12/1
[4]. الأنوار، 1976/12/27