در پی اقدامات امام صدر که با هدف جلوگیری از گسترش دایرۀ خشونت صورت می‌گرفت، اعضای کتائب و احرار در تاریخ ۱۹۷۶/۳/۲۹، مقر مجلس اعلای شیعیان را در حازمیه به اشغال خود درآوردند. امام در پاسخ به این اقدام، وجود مجلس اعلا را در حازمیه سمبل وحدت ملی و تجاوز به آن را نمونۀ بارز تجزیه‌طلبی نامید. [۱] 

در ادامه، امام صدر ۱۴۰۰ تن از جوانان مبارز را بسیج کرد تا در طول خط تماس حدفاصل رأس‌النبع تا شیاح بئرالعبد و صفیر مستقر شوند تا در صورت ناکارایی روش‌های سیاسی برای آزادسازی مقر مجلس اعلا وارد عمل شوند. 

در پی این اقدام، جلسه‌ای با حضور شخصیت‌ها و رؤسای احزاب منطقه در محل شهرداری حازمیه برگزار شد و حاضران ضمن بررسی حادثۀ اشغال مجلس اعلا، آن را خانۀ همۀ لبنانیان از همۀ فرقه‌ها و حازمیه را محل گردهمایی منادیان صلح و وحدت ملی نامیدند. پس از آن، امام صدر با صدور پیامی مراتب سپاس و تقدیر خود را از آگاهی و هوشیاری هم‌وطنان ابراز داشت و تصریح کرد که حادثه پایان یافته و ارادۀ خیرخواهانه در عرصۀ وطن به پیروزی رسیده است. [۲] 

-------
[۱]. النهار، ۱۹۷۶/۳/۳۰. 
[۲]. النهار، ۱۹۷۶/۴/۱.
[۳]  السفیر، ۱۹۷۶/۴/۱.