دو حادثۀ صیدا و عین‌الرمانۀ در سال ۱۹۷۵، نخستین جرقه‌های جنگ داخلی لبنان به شمار می‌آیند. در ۲۶ فوریۀ ۱۹۷۵، ماهیگیران صیدا به رهبری معروف سعد، تظاهرات آرامی را بر ضد شرکت «پروتئین» [۱] به راه انداختند؛ شرکتی که در صدد انحصاری کردن صید ماهی و، در نتیجه، به خطر افتادن منبع درآمد آنان بود. [۲] اما راهپیمایی آنان با دخالت ارتش به خشونت گرایید و در پی تیراندازی سربازان، معروف سعد زخمی شد و نُه روز بعد در ۱۹۷۵/۳/۶ در اثر شدت جراحات در بیمارستان درگذشت. [۳] امام صدر بر پیکر وی نماز گزارد. [۴] 

حادثۀ دوم در ۱۳ آوریل ۱۹۷۵ روی داد و، درواقع، آغاز جنگ داخلی لبنان را در پی داشت: پی‌یر جُمَیِّل، رئیس حزب کتائب، در حال بازدید از مراحل ساخت کلیسایی در عین‌الرُمّانة بود و سرنشینان مسلحِ خودرویی نا‌شناس هنگام عبور از محل با محافظان رئیس حزب کتائب درگیر شدند. این درگیری به قتل چهار نفر ازجمله یکی از محافظان پی‌یر جُمَیِّل انجامید. [۵] 

بعدازظهر‌‌‌ همان روز، تنی چند از اعضای حزب کتائب به اتوبوسی حمله کردند که به‌طور اتفاقی از آن محل می‌گذشت. در این حمله ۲۶ نفر کشته شدند که اغلب آنان فلسطینی و چند نفر لبنانی بودند. در شامگاه ۱۳ آوریل، درگیری‌ها در همه‌جا آغاز شد. [۶] 




------
 [۱]. شرکت پروتئین شرکتی انحصاری بود که کَمیل شمعون ریاست هیئت‌مدیرۀ آن را برعهده داشت. ر. ک: یونس، عماد، سلسلة الوثائق الأساسیة للحرب اللبنانیة، بیروت، ۱۹۸۵، ج۱، ص۷۲. 

 [۲]. حرب لبنان، بیروت، المکتبه الحدیثه، ص ۲۹۱. 

 [۳]. ه‌مان، ص ۱۵۶. ۴. النهار، ۱۹۷۵/۳/۸. ۵. ه‌مان. 

 [۴]. النهار، ۱۹۷۵/۳/۸.

 [۵]. همان. 

 [۶]. خلف، سمیر، لبنانی فی مدارالعنف، بیروت: دارالنهار، ۲۰۰۲، ص۲۹۲.