سال‌های پیش از آن، اقتصاد لبنان با بحرانی مواجه بود که باعث شد کارگران و کارمندان بخش‌های مختلفِ جامعه راهپیمایی‌هایی برپا کنند. راهپیمایان خواستار کاهش قیمت‌ها و تحقق خواسته‌های کارگران بودند. [۱] 

این در حالی بود که بحران‌های سیاسی و امنیتی لبنان همچنان حل‌نشده باقی مانده بود و بر شدت آن‌ها افزوده می‌شد. هم‌زمان با آغاز مذاکرات مصر و اسرائیل، وزیر خارجۀ وقت آمریکا، هنری کسینجر، نیز راه‌حلی برای بحران خاورمیانه ارائه کرد که به روش «گام به گام» مشهور شد. با امضای توافق‌نامۀ پایان عملیات میان اسرائیل و هر کدام از کشورهای سوریه و مصر، جبهۀ مرزی لبنان تنها منطقه‌ای بود که براساس پیمان قاهره و ضمایم آن به روی نیروهای مقاومت فلسطین گشوده می‌ماند. [۲] 

در کنار تمامی این تحولاتِ خطرناک، عرصۀ داخلی لبنان شاهد آغاز فعالیت آشکار راست‌گرایانِ لبنان در قالب حزب کتائب و احرار و حامیان آن‌ها بود که اقدامات گسترده‌ای را برای مسلح کردن و آموزش نظامی افراد خود آغاز کرده بودند. چپ‌گرایان هم با حمایت سازمان‌های فلسطینی چنین وضعیتی داشتند و اوضاع به سوی رقابت تسلیحاتی و نظامی میان گروه‌های مختلف سوق پیدا می‌کرد. در چنین اوضاعی، اقدامات خشونت‌باری نیز رخ داد که مهم‌ترین آن‌ها در ۲۶ فوریۀ ۱۹۷۵ و زمانی بود که نیروهای امنیتی لبنان به سوی ماهیگیرانِ تظاهرکننده در صیدا تیراندازی کردند و یکی از مبارزان ملی به نام معروف سعد در اثر این تیراندازی‌ها به شهادت رسید. [۳] اعمال خشونت‌آمیز در کشتار عین‌الرمانۀ در ۱۳ آوریل ۱۹۷۵ به اوج خود رسید. 

هم‌زمان با این وقایع، تجاوزهای اسرائیل به روستا‌ها و مناطق غیرنظامیِ جنوبِ لبنان نیز از ژانویۀ ۱۹۷۵ ادامه داشت و کوچ اجباری ده‌ها هزار نفر از ساکنان این مناطق بر نابسامانی داخلی لبنان می‌افزود. بحران میان مبارزان فدایی فلسطین و ارتش لبنان و راست‌گرایان لبنانی در قالب حزب کتائب و جریان‌های همسو با آنان نیز رو به فزونی داشت [۴] و تمامی این وقایع زمینه‌ساز آغاز جنگی شد که نتایج آن شانزده سال دامنگیر لبنان بود. 



------
 [۱]. الخازن، فرید، تفکک اوصال الدولة فی لبنان، بیروت، دارالنهار، ۲۰۰۲، ص۳۵۸. 

 [۲]. البلاغ، ۱۹۷۴/۱/۱۴، شمارۀ ۱۰۵. 

 [۳]. الخازن، فرید، ه‌مان. ۲. ه‌مان، ص۳۷۵. 

 [۴].