امام صدر از آغاز نهضت سياسى خود همواره براى زدودن اختلافات ميان مذاهب اسلامى‌تلاش مى‌کرد و يکسان‌کردن شعائر و آداب دينى و عبادى را شعار خويش قرار داده بود.
به همين منظور و در اقدامى‌مخلصانه و مؤثر، امام صدر دو مذهب علوى و جعفرى –تشيّع- لبنان را يک مذهب اعلام کرد. اين اقدام در میان علويان و تمامى‌مسلمانان لبنان بازتاب گسترده‌اى داشت. در اين خصوص، امام صدر با ارسال يادداشتى به شوراى استخدام - مجلس الخدمه المدنيه- لبنان، از اين شورا خواست شيعيان و علويان را پيرو يک مذهب به شمار آورد و حقوق اين دو گروه را در بهره‌مندى از مشاغل دولتى و استخدام با هم ترکيب کند.
در مراسمى که در ۱۹۷۳/۰۷/۱۶ به‌مناسبت تعيين شيخ على منصور به مقام مفتى شيعيان طرابلس در هتل المنتزه اين شهر برگزار شد، وى به نمايندگى از علويان در سخنانى اظهار داشت: «بدين‌وسيله اعلام مى‌کنيم که ما –علويان- حقيقتاً پيروان مذهب شيعه اماميه هستيم و مذهب ما همان مذهب امام صادق‌ع و دين ما اسلام است».
همچنين، شيخ طه صابونچى به نمايندگى از مفتى اهل سنت طرابلس اظهار داشت: »اين انتخاب -تعيين شيخ على منصور- مژده‌اى اميدبخش و خون تازه‌اى در رگ‌هاى دين بود. آينده از آنِ دين و دين از آنِ آينده است ...من با افتخار و با صداى رسا اعلام مى‌کنم که قضيه سنى و شيعه از تاريخ نشئت مى‌گيرد، و اما تفکر و تساهل و تسامح اسلام مسئله بازگشت به حق است«.
شيخ عبدالکريم على حسنى، مفتى طرطوس، نيز در سخنانى تصريح کرد: «اين انتخاب گام مبارکى است که علما با راهنمايى امام سيّد موسى صدر به آن موفق شدند».
در ادامه، امام موسى صدر در سخنانى گفت: «اين گروه از مسلمانان که علويان نام گرفته‌اند، برادران شيعيان هستند که آنان نيز از سوى کينه‌توزان «مَتاوله» ناميده شده‌اند. ما هرگز به کسى اجازه نخواهيم داد که از اين گروه‌ها و افراد بزرگوار بدگويى کند. من به زودى رهبرى گروه خود را رها مى‌کنم تا آن کينه‌توزان مطمئن شوند که ما در فکر تصدى مقام و منصب نيستيم، بلکه مى‌خواهيم تکليف اسلامى‌و انسانى و مترقى خود را ادا کنيم» امام، در ادامه، با يادآورى اينکه نخستين فردى بود که همه را به يکسان‌کردن شعائر دينى و عبادى در همايش مجمع پژوهش‌هاى اسلامى قاهره فرا خوانده است، سخنان خود را چنين به پايان برد: «اميدوارم که اين جلسه آغازى براى گفتگو و شروعى براى اتحاد و وحدت کلمه باشد ...شما جمع مى‌شويد و در کنار يکديگر مشکلات را حل مى‌کنيد و هرگاه ضرورت ايجاب کند و خدمتى کوچک از ما برآيد، براى همکارى آماده هستيم».