رهبران مذاهب لبنانی پس از نشست مقدماتی در دارالفتوا، جلسۀ مشترک خود را در کلیسای ارتودکس ادامه دادند. پس از جلسه، امام تأکید کرد: «قطعاً بحران موجود به علت اخلاصی که وجود دارد و با هدف خدمت به این میهن حل خواهد شد. باور ما به لبنان و به مسئلۀ فلسطین ضامن موفقیت این نشست خواهد بود.» 

حاضران در دو نشست مذکور عبارت بودند از: امام صدر و شیخ محمدمهدی شمس‌الدین و شیخ صبحی صالح و آقایان حسین القُوَتلی، مدیر کل اوقاف اسلامی، و دکتر حسن صعب و شیخ یحیی الرافعی و اسقف ایلیا الصلیبی و اسقف گریگوار حداد و اسقف اغناطیوس زیاده و اسقف اثناسیوس افرام و سفیر جناب پاپ در لبنان. 

در ادامه، حاضران در جلسه به سوی کاخ ریاست‌جمهوری در بعبدا به راه افتادند تا رئیس‌جمهور، سلیمان فرنجیه، را از نتایج مذاکرات خود آگاه کنند. امام در سخنانی دربارۀ آن دیدار اظهار داشت: «پس از جلسه‌ای که رهبران مذاهب در آن حضور یافتند، به دیدار جناب رئیس‌جمهور رفتیم و حاضران در جلسه با طرح برخی خواسته‌های مهم ملی، به‌طور ویژه، اظهار امیدواری کردند که آتش‌بس نهایی میان همۀ طرف‌های درگیر برقرار باشد تا همه با مهرورزی و مسئولیت‌پذیریِ آگاهانه در بهبود اوضاع مشارکت کنند.» [۱] 

پس از آن، امام صدر در دیدار با یاسر عرفات، رئیس کمیتۀ اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین، با وی دربارۀ روابط لبنان و مقاومت فلسطین و ضرورت پایان دادن به بحران موجود بحث و تبادل نظر کرد و بر لزوم استمرار روابط برادرانه میان لبنانیان و جنبش مقاومت تأکید کرد. عرفات نیز اتخاذ مواضع شجاعانۀ امام را ستود و از ایشان به سبب تلاش برای کاستن از آثار بحران و پایان دادن به آن تشکر و قدردانی کرد. [۲] 

در ادامه، نمایندگان فرقه‌ها و مذاهب لبنان بار دیگر در مقر مجلس اعلای شیعیان تشکیل جلسه دادند. مصوبات نشست مذکور بر لزوم تسریع در تشکیل کابینه‌ای توانمند برای بازگرداندن اوضاع به روند عادی و آزادی بازداشت‌شدگان و پیگیری تلاش‌ها برای خنثی‌سازی شایعات و آرام کردن اوضاع تأکید داشت. پس از آن نشست، امام صدر در سخنانی تصریح کرد: 

گردهمایی سران فرقه‌ها که رهبران همۀ مذاهب و فِرَق محترم در آن حضور داشتند، پدیده‌ای است که در تاریخ لبنان و تاریخ جهان برای نخستین بار اتفاق می‌افتد. ما با تمام توان و نیروی خود به‌طور شبانه‌روزی برای بهبود اوضاع و بازگرداندن اعتماد متقابل میان شهروندان و طرف‌های درگیر تلاش می‌کنیم تا اوضاع به روال طبیعی بازگردد. این مسئله هم به نفع کشور است و هم منافع مقاومت فلسطین را دربردارد. وجود یک لبنان صلح‌طلب و مستقل و قدرتمند به نفع مسئلۀ فلسطین است. [۳] 

پس از آن، نمایندگان همۀ فرقه‌های لبنان در مقر فرماندهی جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین (الجبهۀ الشعبیۀ لتحریر فلسطین) در بیروت با رهبران مقاومت فلسطین دیدار و دربارۀ وضعیت موجود و روابط میان نهضت فلسطین و دولتمردان لبنان بحث و تبادل نظر کردند. در آن دیدار، امام صدر به نمایندگی از فرقه‌های لبنان سخن گفت و به جلسات و نشست‌های مشترک رهبران مذهبی لبنان از آغاز بحران و دیدارهای آنان با رئیس‌جمهور اشاره کرد. همچنین، یاسر عرفات در سخنانی تأکید کرد که مصلحت مقاومت فلسطین در ادامۀ ثبات و امنیت لبنان است. [۴] 

چندی بعد، در تاریخ ۱۵/۶/۱۹۷۳، امام صدر توانست موافقت رهبران فرقه‌های لبنان و فرماندهان مقاومت فلسطین را برای تشکیل کمیته‌ای مشترک و متشکل از رؤسای فِرَق و نمایندگان مقاومت به‌منظور تشکیل جلسات منظم و دوره‌ای جلب کند. بدین‌ترتیب، مقرر شد که اعضا هر پانزده روز یک بار تشکیل جلسه دهند. همچنین فؤاد سعد به دبیری جلسات انتخاب شد. [۵] 



------
 [۱]. الحیاة، ۱۹۷۳/۰۵/۱۰. 

 [۲]. الحیاة، ۱۹۷۳/۰۵/۱۲. 

 [۳]. الحیاة، ۱۹۷۳/۰۵/۱۳. 

 [۴]. الحیاة، ۱۹۷۳/۰۵/۱۵. 

 [۵]. الجریدة، ۱۹۷۳/۰۶/۱۵.