پس از وقوع درگیری‌های شدید میان ارتش لبنان و مقاومت فلسطین، امام در تاریخ ۱۹۷۳/۰۵/۸ پیامی خطاب به طرفین درگیر صادر کردند. در بخشی از آن پیام چنین آمده بود: 

در وضعیت دشوار و ناگواری به سر می‌بریم که نه ملت ما و نه هیچ ملت دیگری وضعیتی چنین تلخ و دشوار را به یاد ندارد. دشمن در روشنایی روز عید خود را جشن می‌گیرد و سرمستانه در خیابان‌های قدس شریف جولان می‌دهد. اشغالگران شبانگاه در خانه‌های خود ایمن هستند و در تفریگاه‌ها خوشگذارنی می‌کنند، و ما که صاحبان آن سرزمین و آن آرمان هستیم، خون و خانه‌های خراب خود را به او عیدانه می‌دهیم، شب‌هایش را با عصارۀ دل خویش روشن می‌کنیم، بندبند پیکر وطن را از هم می‌دریم و آخرین امیدهای بازمانده را نابود می‌کنیم. 

آنچه بر شدت این فاجعۀ هولناک می‌افزاید آن است که بیم آن می‌رود که خطر نابودکنندۀ دشمن به دست ما لبنانیان، که نخستین دشمن اسرائیل هستیم و فلسطینیان که قهرمانان بی‌خانمان جهاد و مبارزه‌اند، محقق شود. زندگی هزاران کودک و انسان بی‌گناه و دستاوردهای تلاش کارگران و مهاجران و وحدت میهن و همبستگی شهروندان، و در یک کلمه، تاریخ و ارزش‌ها چشم به راه موضع‌گیری‌های قاطعانۀ ما هستند و خداوند متعال نیز به ما چنین فرمان می‌دهد و ما را محاسبه می‌کند و اگر یاریگر او باشیم، ما را یاری می‌کند. پس بر ماست که براحساسات و هیجانات خود چیره شویم و خودخواهی‌ها را سرکوب کنیم تا در جهاد اکبر به پیروزی برسیم و صفحه‌ای از تاریخ را پدید نیاوریم که در آن دشمن جشن پیروزی می‌گیرد و ما را می‌نگرد که یکدیگر را نابود می‌کنیم و به او هدیۀ عید می‌دهیم. 

سرنوشت و چارۀ قطعی ما تفاهم با یکدیگر است. نخستین وظیفه و تکلیف ما آن است که احساسات فرقه‌ای را در رویداد‌ها دخالت ندهیم. خطرناک‌ترین سلاح دشمن ایجاد تفرقه و اختلاف است. پس باید با اعتماد متقابل و وحدت کلمه با آن به مقابله برخیزیم. حاکمیت لبنان و قداست جهاد فلسطینیان بدیهی است و اختلافی دربارۀ آن‌ها وجود ندارد. پس بیایید این بحران را پشت سر بگذاریم و به سوی گفت‌وگو و توافق پیش برویم و همه در یک سو حرکت کنیم. پیش به سوی قدس، پیش به سوی حفظ لبنان و پاسداری از جهاد فلسطین. [۱] 

همچنین، امام در خطبه‌های نماز جمعۀ مورخ ۱۹۷۳/۰۵/۲۰ که در مسجد جدید صور اقامه شد، دربارۀ وقایع جاری چنین گفت: «اختلافی بر سر اصول وجود ندارد. هیچ‌کس از ما نمی‌خواهد که برای حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی و کرامت شهروندان خود تلاش نکنیم. کسی در جهان از ما چنین تقاضایی ندارد. کسی حق ندارد چنین تقاضاهایی داشته باشد. قداست و ارزش تلاش و جهاد در راه آزادی فلسطین هم موضوعی نیست که به تأیید و گواهی دادن ما نیاز داشته باشد، چنان‌که حاکمیت لبنان به تأیید دیگران نیازمند نیست. تلاش برای آزادی فلسطین، درواقع، کوشش برای نجات مقدسات اسلام و مسیحیت است. تلاش برای آزادی انسان است.» [۲] 



------
 [۱]. الحیاة، ۱۹۷۳/۰۵/۹. 

 [۲]. آرشیو جنبش أمل، نوار صوتی؛ مسیرة الإمام السید موسی الصدر، ج۳، ص۲۴۴.