در ماه‌های پایانی سال ۱۹۷۰، امام صدر با ارسال نامه‌ای به نخست‌وزیر، صائب سلام، اعتراض خود را به مداخله نکردن مجلس اعلای شیعیان در انتخاب سخنرانان مذهبی ماه رمضانِ رادیو اعلام کرد. در آن نامه آمده بود که مجلس اعلای شیعیان بالا‌ترین مرجع تصمیم‌گیری در امور شیعیان است و باید در گزینش و انتخاب سخنرانان مذهبی مداخله کند.
نخست‌وزیر نیز نامۀ امام را به وزیر اطلاع‌رسانی ارجاع داد. سپس جلسه‌ای در کاخ ریاست‌جمهوری به ریاستِ رئیس‌جمهور و با حضور نخست‌وزیر و وزیر اطلاع‌رسانی تشکیل و در آن مقرر شد که مجلس اعلای شیعیان ـــ براساس قانونی که این حق را برای مجلس محفوظ می‌داند ــ بر تهیه و ساخت برنامه‌های مذهبی رادیو نظارت داشته باشد. [۱] 

------
 [۱]. الجریدة، ۱۹۷۰/۱۱/۱۸.