در پی تحولات و پیشرفت‌هایی که در روند مبارزۀ مسلحانۀ فلسطینیان از داخل خاک لبنان پدید آمد، یکی از واکنش‌های حساب‌شدۀ اسرائیل ایجاد اختلاف و تفرقه میان دولت لبنان و فلسطینیان بود. 

ارتش لبنان بر اساس توافق‌نامۀ آتش‌بس میان دولت این کشور و اسرائیل در سال ۱۹۴۹، بار‌ها از عبور فداییان فلسطینی از مرز لبنان و اسرائیل و ورود آنان به خاک اسرائیل ممانعت می‌کرد. از آغاز مبارزۀ فلسطینیان ضداسرائیل در سال ۱۹۶۵، این امر موجب بروز اختلافات و کدورت‌هایی میان طرفین لبنانی و فلسطینی شده بود. اما شکست اعراب در سال ۱۹۶۷ زمینه را برای گسترش مبارزات مسلحانۀ فداییان فراهم آورد، «به‌ویژه آنکه رهبری متحد جهان عرب قدرت خود را از دست داده بود و حکومت‌های عربی نیز پشتوانۀ مردمی خود را از دست داده بودند.» [۱] 

در پی بروز اختلاف میان مواضع دولت و ملت لبنان، رئیس‌جمهور شارل حلو در ۱۹ اکتبر ۱۹۶۸ از سمت خود استعفا داد، اما فشارهای سیاسی و تقاضای مکرر مبنی بر بازگشت او به قدرت، وی را به انصراف از تصمیم خود و تشکیل کابینه به ریاست عبدالله الیافی در ۲۰ اکتبر ۱۹۶۸ وادار کرد؛ هرچند اختلافات و درگیری‌ها همچنان ادامه داشت و در مهم‌ترین آن‌ها که در روستای حلتا واقع در جنوب لبنان به وقوع پیوست، دو فلسطینی کشته و مجروح شدند. این درگیری‌ها با هجمۀ تبلیغاتی و رسانه‌ای کشورهای عربی بر ضد سیاست‌های دولت لبنان همراه شد. 

در ۲۸ دسامبر ۱۹۶۸، نیروهای اسرائیلی به بهانۀ حملۀ مبارزان فلسطینی به یک هواپیمای اسرائیلی در فرودگاه آتن، به فرودگاه بین‌المللی بیروت حمله کردند که در اثر آن ۱۳ هواپیمای مسافربری لبنان بر روی باند فرودگاه منهدم شد و این نخستین حملۀ اسرائیل به عمق خاک لبنان بود که در اوضاع سیاسی و داخلی لبنان بازتاب گسترده‌ای داشت و به استعفای دولت نخست‌وزیر، عبدالله الیافی، منجر شد. 

در ۱۵ ژانویه ۱۹۶۸ دولت جدید به ریاست رشید کرامی تشکیل شد. سه ماه بعد، در ۲۳ آوریل ۱۹۶۸ راهپیمایی مسلحانه‌ای در لبنان به راه افتاد که نیروهای امنیتی لبنان در صدد مقابله با آن برآمدند و در این رویارویی شماری از فلسطینیان کشته و مجروح شدند. این حادثه واکنش گستردۀ ملت لبنان و دیگر کشورهای عربی را ضد دولت لبنان در پی داشت و نخست‌وزیر، رشید کرامی، نیز در اعتراض به اقدامات ارتش لبنان بر ضد مبارزان فلسطینی استعفا کرد. اما به دنبال دخالت جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر، که با اعزام صبری الخولی، نمایندۀ خود، به لبنان برای یافتن راه‌حلی دربارۀ بحران موجود همراه بود، رشید کرامی بار دیگر به معرفی کابینه موظف شد، هرچند درگیری‌های مسلحانه میان ارتش لبنان و مقاومت فلسطین همچنان ادامه یافت و مهم‌ترین آن‌ها در ۲۰ اکتبر ۱۹۶۹ در روستای مجدل‌سلم به وقوع پیوست که دامنۀ آن بیشتر مناطق مرزی را دربر گرفت. [۲] 

------
[۱]. الحلو، شارل، همان، ص ۲۶۴. 
[۲]. الحلو، شارل، همان، ص ۲۷۴-۲۷۰.