متن نامه امام موسی صدر به نمایندگان مجلس لبنان در تاریخ ۱۹۶۹. امام موسي صدر در اين نامه به تشريح وضعيت جنوب لبنان و ضرورت توجه جدی نمايندگان مجلس و دولت به تقويت جنوب لبنان به عنوان مسئله ای ملي مي پردازد.
بسم الله الرحمن الرحیم
نمایندۀ گرامی، السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
خوشحال می‌شوم همراه با درودهای صادقانه و برادرانه، این پیام گرم را که سرشار از امید و اطمینان است و در این سخت‌ترین و سرنوشت‌سازترین لحظات کشور نوشته شده، به شما ابلاغ کنم. این پیام پژواک ندای وجدان شما و نشانه‌ای از احساس مسئولیت بزرگ تاریخی‌ای است که بر دوش شما نهاده شده است و از خداوند می‌خواهم شما را موفق کند و گام‌هایتان را استوار بدارد.
مجلس اعلای شیعیان لبنان مرا مکلف کرده است که شرح حال مختصری از اوضاع جنوب لبنان و ساکنان آن منطقه و نیز درخواست‌هایشان تهیه و برای شما ارسال کنم. این درخواست‌ها تقاضای هر لبنانی آگاه و هر عرب مخلص است، چراکه خواسته‌های به‌حقی است.
جنوب لبنان از زمان تأ‌سیس اردوگـاه دشمن در قـالب حکومت اسرائیل، همواره مورد تجاوز قرار گرفته و باعث اضطراب و نگرانی شده است و این به علت وجود آزمندی‌های تاریخی و نظامی و اقتصادی صهیونیست‌هاست، که بر همگان آشکار شده است. این اضطراب همواره بر اوضاع روحی و اقتصادی و اجتماعی جنوب تأ‌ثیر داشته و دارد، به‌طوری که ساکنان این منطقه به‌تنهایی و بدون همیاری و مشارکت دیگر هم‌وطنان خود در سایر مناطق لبنان، نیز بدون حمایت ویژه دولت، نمی‌توانند بار مشکلات خود را بر دوش کشند.
با آغاز مبارزات مقدس مقاومت فلسطین و اوج گرفتن روزافزون آن و پس از توافق‌نامه قاهره کمک به این مبارزات را، که تا آن هنگام رسالتی دینی و وظیفه‌ای قومی به‌شمار می‌رفت، چونان وظیفه‌ای ملی دانست.
البته، طبیعی است که وضعیت جدید مسئولیت‌های فرزندان جنوب لبنان را افزایش می‌دهد و از آنان فداکاری‌های بیشتری می‌طلبد، چراکه دشمن نیز بر تهدیدات و تصرفات کینه‌توزانه و بی‌رحمانه خود افزوده است.
من تصور نمی‌کنم تنها گذاشتن ساکنان جنوب لبنان در می‌دان نبرد، آن هم در چنین اوضاع دفاعی و اجتماعی و اقتصادی و روانی، فایده و مصلحتی جز خدمت به دشمن در پی داشته باشد.
در زمانی که ساکنان جنوب در اولین خطوط آتش ایستادگی می‌کنند و احساس می‌کنند که حیات و زندگی و کرامت و آینده خود و فرزندانشان هر لحظه در معرض تجاوز دشمن قرار دارد، ابراز احساسات و برخی کمک‌های جزئی، دیگر گرهی از این مشکل نمی‌گشاید. به‌راستی، این ستمی رسوا و تبعیضی بزرگ است. این کار همچون تسلیم در برابر سرنوشت و مرگ تدریجی است.
از این رو، من همچون برادری مخلص کـه در لحظه‌ای دشوار دست کمک به‌سوی برادرش دراز کرده، از شما یاری می‌جویم. از شما می‌خواهم با همه توان با ساکنان جنوب در میدان‌های مختلف همکاری و مشارکت کنید و موضع خود را بر اساس آن تعیین کنید. چه هنگام مشاوره‌ها برای تشکیل دولت، چه زمانی که برای شرکت در دولت فراخوانده می‌شوید یا در تدوین بیانیه وزارتی یا هنگام رأ‌ی اعتماد دادن یا بررسی بودجه و تصویب آن و چه هنگام برنامه‌ریزی برای طرح‌ها و امکانات لازم، تا جنوب لبنان به سد‌ی محکم در برابر دشمن و تجاوزات و زیاده‌خواهی‌های او تبدیل شود.
برادر عزیز، لبنانِ بـدون جنوب افسانه است؛ لبنـانِ بـا جنـوبِ ضعیف بدنی بیمار است؛ و لبنان بدون نیروی جنوب ماجراجویی تاریخی است. وجود جنوبِ نیرومند سد قدرتمندی برای محافظت لبنان و لبنانی و سلاح قدرتمندی برای دفاع از حقیقت و حمایت از اعراب است و مصلحت فوری و عمیق انسان در شرق و در همه جهان به‌شمار می‌رود. چشم‌انتظار موضع و رأ‌ی شما برای ادای امانتی که بر دوش دارید هستم و از خداوند توفیق و کامیابی شما را مسئلت دارم.