«در حالت خشم برخى از مردم ایمان خود را از دست می‌دهند و بر مبناى خشم و کینه رفتار می‌کنند و به کسى که اندکى به آنان آزار می‌رساند، ظلم مضاعف می‌کنند. قرآن کریم در این باره چنین می‌فرماید: «وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى.»

از این آیه چنین می‌فهمیم که ایمانِ مطلوب ایمانى است راسخ که در قلب می‌تپد و بر رفتار انسان، در وضعیت عادى و غیرعادى، اثر می‌گذارد.

بارز‌ترین حالت غیرعادى پیروزى و شکست است. قرآن کریم در سورۀ فتح بر این نکته تأکید دارد که انسان مسلمان در حالت پیروزى باید متعادل باشد و بر اساس قسط و عدل عمل کند، به کسى تجاوز نکند و مغرور نشود. به همین علت، باید رفتار و شیوۀ تعاملِ پیامبر (‏ص) را هنگامى که با پیروزى در یوم‌الفتح وارد مکه شد، دقیقاً به خاطر سپرد»