قدسیه فیروزان، معلم و شاعر اهل بیت بود که سوم اردیبهشت ماه درگذشت. او از خاندانی اصیل و دانش پژوه بود. شعر می‌گفت اگرچه پیشه‌اش شاعری نبود. بانو فیروزان ۶ دهه معلم، مدیر و مشاور مدرسه بود و در کنار دروس رسمی آموزش و پرورش به تعلیم و تبیین آموزه‌های اسلام و معرفت و اخلاق الهی می‌پرداخت. از او دیوان شعری با عنوان «ترنم ملکوت» به چاپ رسیده که عشق او به پیامبر (ص)، اهل بیت و معارف الهی را نشان می‌دهد.

قدسیه فیروزان، که نسبت فامیلی با امام موسی صدر داشت در دیداری با اعضای گروه تاریخ شفاهی مؤسسه به خاطره‌ای از امام اشاره کرده که به مناسبت درگذشتش می‌خوانید.

تعهدی که امام موسی صدر نسبت به تعلیم شاگردان داشت

«ابعاد اجتماعی ایشان را خاطرم هست که برای من جالب بود. من در مدرسه خانم کاتوزیان درس می‌دادم یک بار آقای صدر به من گفتند: «من طرحی دارم که نتوانسته‌ام بین آقایان علما چنین جمعی را تشکیل دهم شما ببین می‌توانی خانم‌ها را دعوت کنی و این طرح را اجرا کنی.»

طرح این بود که یک معلم یا مربی تا جایی که می‌تواند به شاگردش اطلاعات بدهد این کار را انجام دهد، وقتی که حرف دیگری برای آموزش دادن نداشت، شاگرد را به فرد دیگری بسپارد که از خودش بیشتر می‌داند.

ایشان از من خواستند که جمعی را دعوت کنم تا برای آن‌ها صحبت کند. من خانم کاتوزیان، خانم اشرف الحاجیه، خانم میردامادی و چند نفر دیگر را دعوت کردم. آقای صدر طرح را مطرح کردند و به آن‌ها گفتند فکر می‌کنم خانم‌ها بتوانند این کار را انجام دهند.

نمی‌دانم خانم‌ها موفق شدند یا نه ولی این خط فکری در ذهن ما به وجود آمد که تا جایی که می‌توان با شاگردان کار کرد و جایی که داشته‌ها تمام می‌شود آن‌ها را به کسی که بیشتر می‌داند، سپرد. گاهی می‌دیدم بعضی‌ها در این مورد صحبت می‌کردند اما این طرح خیلی به بار ننشست چون خود امام صدر هم رفتند و صحبت‌ها ادامه پیدا نکرد.تعهد ایشان برای من جالب بود، معلم باید تعهد داشته باشد.»