سفر امام موسى صدر به لیبى و ربودن ایشان مقارن بود با بحبوبه‌ى مبارزات مردم ایران‌ و چند ماه پیش از پیروزى انقلاب اسلامى بود. امام صدر رابطه‌ى‌ صمیمانه‌اى با مراجع و علماى حوزه‌هاى علمیّه و نیز مبارزان ایرانى خارج از کشور داشت. با ربودن وی واکنش هاى بسیارى از سوى روحانیان و مراجع برانگیخته شد. 

امام خمینى‌ از‌‌ همان روزهاى نخست نسبت به ربوده شدن امام موسی صدر واکنش نشان‌ دادند. ایشان در شهریور ۱۳۵۷ در تلگرافى به یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادى‌بخش‌ فلسطین نوشتند: 

جناب آقاى یاسر عرفات، رئیس کمیته‌ى اجرائیّه‌ى سازمان آزادى‌بخش فلسطین، از سلامت جناب حجت‌الاسلام آقاى سید موسى صدر، رئیس مجلس شیعیان لبنان‌ هیچ‌گونه اطّلاعى ندارم و موجب نگرانى اینجانب است. از جناب‌عالى تقاضا دارم که‌ هرچه زود‌تر از مکان ایشان اطّلاع پیدا کرده و اینجانب را از سلامت ایشان آگاه‌ گردانید. توفیق جناب‌عالى را در اهداف اسلامى‌ خواستارم. 


پاسخ یاسر عرفات

یاسر عرفات رهبر سازمان آزادى‌بخش فلسطین، به نامه‌ى حضرت امام‌ پاسخ داد و‌ چنین نوشت: 

مرجع عالیقدر دینى، آقاى سید روح‌الله موسوى الخمینى ـ نجف‌
تلگراف شما را راجع به برادر حضرت حجت‌الاسلام سید موسى صدر، رئیس‌ مجلس اعلاى شیعى، امروز دریافت داشتم. اتّخاذ مواضع دینى مهمّ ایشان نسبت به ما و برادرانمان در لبنان، معظّم‌له را نزد ما موقعیّتى ارجمند بخشیده است. از این روى، همه‌ى امکانات و تلاش‌هایمان را در این زمینه به کار گرفته و خواهیم گرفت. در خصوص‌ این موضوع، نمایندگان و فرستادگان چندى را به نقاط گوناگون گسیل داشتیم و لحظه‌ به لحظه آن جناب را در جریان اخبارى که به دست آورم خواهیم گذاشت. 
با آرزوى توفیق نسبت به آنچه خواست و خشنودى خداست و با چشمداشت به‌ دعاهاى پر برکت و مستمرّ شما براى موفّقیّت. 

--
۱. صحیفۀ امام، ج ۳، ص ۴۵۸‌.