به گزارش روابط عمومی مؤسسه امام موسی صدر، هشتمین همایش «ملتقی الإمام السید موسی الصدر» با عنوان «امام صدر، مشعلی پر نور در مقابله با تاریکی تکفیر» در شهر صور لبنان برگزار شد. سید صدرالدین صدر، فرزند ارشد امام موسی صدر با حضور در این همایش پیام خانواده صدر را قرائت کرد.

ترجمه متن کامل این پیام را در ادامه می‌خوانید.

«بسم‌‌الله الرحمن الرحیم و الحمد لله رب العالمین والصلاة والسلام على جميع الأنبياء والمرسلين وخيرهم سيدنا محمد بن عبدالله وعلى آله الطاهرين وصحبه الأخيار.

جناب آقای دکتر میشال موسی، نمایندۀ استاد نبیه بری و وزیر محترم،
عالی‌جنابان، بزرگواران، گرامیان و سروران
علما و پژوهشگران گرامی

برادران و خواهران من در «منبر فرهنگی امام صدر» 
دوستداران عزیز امام صدر
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.

امروز با شما دیدار می‌کنیم تا راهی را که شما تلاش در آن را آغاز کرده‌ بودید، راهِ قضیه‌ای حق و عادلانه را کامل کنیم. شما خاطره‌ای عزیز و در عین حال دردناک را گرامی می‌دارید، باشد که در این گرامیداشت بخشی از امید ما به بازگشت فوری امام صدر و دو برادر گرامی او، یعنی شیخ محمد یعقوب و آقای عباس بدرالدین، شکوفا شود.

دوست دارم که از سوی خانوادۀ امام، سپاس عمیق خود را از برگزارکنندگان مراسم اعلام کنم و از تلاششان در ترویج اندیشۀ امام صدر تقدیر کنم، که امسال عنوان «امام صدر مشعلی پرنور در مقابله با تاریکی تکفیر» را دارد.

امام صدر پیش از این گفته بود: «اگر مشتاقیم که نور... نور خداوند و نور هدایت و صفا و زیبایی معنوی و اخلاق و هر کمالی از کمالات، به قلب ما نازل شود، باید از جایی که در آن هستیم، بالاتر رویم.» و امروز امید ما این است که در پرتو این نور، در برابر همۀ تاریکی‌ها و هر باطلی گام برداریم.

بازگردیم به مسئله اصلی‌مان، بعد از سخنرانی رئیس پارلمان در ۳۱ اوت ۲۰۱۶ در میدان قسم صور، دیگر حرفی برای گفتن نمانده است و ما امیدواریم که مخاطبان ایشان، سخنشان را بشنوند و اجابت کنند؛ کسانی که خانواده امام صدر نیز همواره با آنان سخن گفته است، تا همه با هم به تابش خورشید آزادی بر امام و ۲ همراهش دست یابیم.

عزیزان من،

امام صدر هیچ فرصتی را برای خاموش کردن آتش جنگ در لبنان از دست نداد و یکی از این فرصت‌ها سفر به لیبی بود؛ سفری که با دعوت رسمی حاکم وقت لیبی صورت گرفت و او را در این سفر ربودند. وقتی که این ربایش ظالمانه استمرار یافت، تلاش برای آزادی آغاز شد و این قضیه در مسیر خود فراز و نشیب‌های مختلف و پیچ و خم‌های فراوانی دید که در چند قسمت به‌طور خلاصه آن‌ها را تکرار و بر آن تأکید می‌کنیم:

نخست. هدف اصلی ما، همواره آزادی امام و ۲ برادر او و بازگشت آنان در سلامت کامل به وطنشان است. میدان کارزاری در برابر ماست که ما با اراده‌ای که از خداوند می‌گیریم و نیرو و ایمانِ علاقه‌مندان، به دل آن می‌زنیم. به همین سبب، لازمۀ این قضیه تلاش مضاعف است و در آن نمی‌توان هیچ‌گونه کندی را از جانب لیبی یا لبنان پذیرفت، زیرا کندی، همواره برای حیات این ۳ عزیز ما در مکان اسارتشان، هرکجا که باشند، خطرساز است. بر همۀ ما، چه در مقام دوستاران آنان و چه در مقام مسئولان و چه در مقام خانوادۀ این سه عزیز، واجب است، همچنان که در آغاز بودیم، تلاش‌هایمان را وحدت ببخشیم و همه بر گرد این قضیه بمانیم.

دوم. لحظه‌ای تردید نمی‌کنیم که قضیۀ ربودن امام و ۲ برادر او و سلب آزادی آنان، از ابتدا مورد اهتمام مقامات رسمی و مردم بوده است، اما اشتباهی که رخ داد، برآمده از ۲ مسئله است: لبنانی که خود را ناتوان می‌پندارد و لیبی که گرفتار بحران‌های سیاسی است و باعث ایجاد موانعی در پیگیری قضیه می‌شود. این اهمال و امروز و فردا کردن، به نفع لبنان یا لیبی نیست و مانعی برای بازگشت روابط دو طرف به وضعی است که باید باشد. و با گذشت زمان گره‌ها کورتر می‌شود و خطر در دو نقطه نمایان می‌شود:

نقطۀ اول این است که هر چیزی که مانعی برای سیر تحقیقات باشد، به حتم موجب خطر برای زندگی ربوده‌شدگان است، به‌خصوص که ما وقت چندانی نداریم که آن را از دست بدهیم.

نقطۀ دوم این است که کوتاهی در تعقیب مرتکب اصلی جرم ربودن و سلب آزادی، یعنی معمر قذافی و نظام او و اعوان و انصارش و سرگرم شدن به امور دیگر به معنای شانه‌ خالی کردن از مسئولیت ما در برابر این قضیه است.

سوم. جنگ کلامی رسانه‌ای اخیر درباره تحولات قضایی و امنیتی قضیه زندگی این ۳ عزیز را با خطر بیشتری مواجهه می‌کند ( اگر نکرده باشد). همین‌جا از رسانه‌ها می‌خواهیم که در پذیرفتن مسئولیت خود در نقل و انتشار آنچه در خدمت این قضیه است، و دور انداختن هر آنچه به قضیه آسیب می‌رساند، مانند اخبار ساختگی و دروغ، شریک باشند. و تأکید می‌کنیم که تمامی شایعات ساختگی و گمراه‌کننده است و راهی به واقع ندارد و قداست این قضیه را لکه‌دار می‌کند و پیگیری جدی و مخلصانه را به بیراهه می‌کشاند.

چهارم. دربارۀ تحولات قضایی اخیر، و به خصوص دربارۀ شکایت سه خانواده از هانیبال قذافی، سخن بسیار داریم که آن را به زمانی موکول می‌کنیم که فایده‌ای به حال این قضیه داشته باشد.

پنجم. این قضیه، قضیۀ میهن و حکومت و امنیت آن است. بار دیگر از دولت می‌خواهیم که به این قضیه چنان‌که شایستۀ آن است اهتمام بورزد و از کمیتۀ رسمی پیگیری برای ادای وظایفش پشتیبانی همه‌جانبه کند و موانعی را که بر سر راه تحقق اهداف موردنظر آن است، از سر راه بردارد. این قضیه باید در نخستین اولویت‌های ملی و عربی و اسلامی و انسانی باشد.

به تعویق انداختن و امروز و فردا کردن و به کج‌راهه رفتن و از دست دادن زمان، کافی است، زیرا همۀ این‌ها موجب تأخیر در آزادی امام و ۲ همراه اوست و باعث خطری جدی برای زندگی آنان است.

این قضیه همچنان زنده است و همچنان ملی است و خواسته‌ای مردمی و رسمی است و پیگیری آن از واجبات انسانی و الهی است.

در پایان، پیمان خود را با شما و با ایشان برای رساندن این مسیر به دروازۀ آزادی تجدید می‌کنیم. و می‌رسد آن روز که این عزیزان به میهنشان بازگردند. باید به مقصد رسید، هرچند سفر دراز شود.

خداوند به شما در کارهایتان توفیق دهد. از شما امید دعا و کوشش برای آزادی امام و ۲ همراهش را داریم و از اینکه به این سخنان گوش فرا دادید، تشکر می‌کنیم.