دادگاه ایتالیا از سال 1978 پروندۀ ربودن امام موسی صدر و دو همراهش را در مراحل مختلف بررسی کرده و احکام پی در پی صادر کرده است.

بر اساس حکم نهایی تیتسیانا کوکولوتو، قاضی تحقیق پرونده در ایتالیا، نتیجۀ تحقیقات به اینجا رسیده است که امام موسی صدر و دو همراهش، شیخ محمد یعقوب و آقای عباس بدرالدین، شب 31 اوت 1978 به فرودگاه رم نرفته‌اند و جنایت ربایش در دورۀ حکومت قذافی در لیبی رخ داده است.

حکم قاضی تحقیق پرونده در ایتالیا در جولای 2015  و پس از سه تحقیق قضایی گسترده در سال‌های 1978 و 1982  صادر شده است. هرچند روند تحقیقات در سال 2005 به علت فشار دولت لیبی شکل دیگری به خود گرفته بود.

روبرتو لیبراتوری، وکیل خانواده امام موسی صدر در ایتالیا در گفت‌وگویی با الجزیره نت، بیان کرد که تحقیقات قضایی در ایتالیا مراحل متعدد و متفاوتی داشته است و در برخی مواقع، مسائل سیاسی در این تحقیقات تأثیر گذاشته است.

وی می‌گوید که دولت ایتالیا در آن زمان و در دوران نخست وزیری سیلویو برلوسکونی در اثر فشارهای اقتصادی با نظام قذافی همکاری می‌کرد، زیرا قذافی تلاش می‌کرد از دولت ایتالیا بابت آسیب‌هایی که استعمار ایتالیا به لیبی وارد کرده بود، غرامت دریافت کند. این مسئله موانعی را بر سر راه پرونده ربایش امام موسی صدر ایجاد می کرد.

این وکیل افزود که خانوادۀ صدر و دولت لبنان هم‌اکنون می توانند این حکم را به دادستانی کل لبنان و دادگاه عالي این کشور ببرند، چراکه دولت لبنان ربایش امام موسی صدر را اقدامی برضد امنیت ملی لبنان شناخته است.

دکتر رافائللو مائوریللو، تاریخدان ایتالیایی نیز معتقد است که ایتالیا در زمان ربودن امام موسی صدر، مکان خوبی برای عملیات جاسوسی بین‌المللی به‌ویژه در خاورمیانه بود و بعید نیست که اعضای سازمان اطلاعات ایتالیا در آن دوره با نظام قذافی تبانی کرده و از این جنایت آگاه بوده باشند.

وی گفت: ردگم‌کنی‌های رم مطمئناً در دور کردن اتهامات از لیبی نقش داشت، اما کشته شدن قذافی و سرنگونی نظام وی در سال 2011 به منزلۀ نقطه عطفی بود که در فاش شدن اسناد و مدارک جدید تأثیر داشت.

پیش‌تر دولت لبنان و خانوادۀ امام موسی صدر خواهان توضیحات دولت انتقالی طرابلس دربارۀ موضوع ربودن وی شده بودند و تحقیقات دولت انتقالی لیبی نیز تأکید کرد که عملیات ربایش در لیبی صورت گرفته است.