امسال علیرغم تهدیدات امنیتی، شیعیان لبنان و دوستداران حضرت اباعبدالله پرشور تر از گذشته به استقبال محرم رفتند.

به همان اندازه که در این روزها احساس مصیبت و اندوه عمیق و نیز احساس قدردانی فراوان می‏کنیم به همان اندازه باید بازنگری جدیدی را در مورد زندگی و اوضاعمان آغاز کنیم و خط تازه ‏ای برای رفتار و سلوکمان برگزینیم، باید تجسم حسینی بودن روی زمین باشیم.

«ایمان دارم که می توان تاریخ لبنان را به دو دورۀ کاملاً مجزا تقسیم کرد؛ دوران قبل از موسی صدر و دوران موسی صدر!»

خاطره جالب خانمی از جریان مراسم عقد که امام موسی صدر مجبور بود از سالن خانمها عبور کند: روزی امام موسی صدر برای یک عقد دعوت بود. قرار بود عقد آقا محمود را ایشان بخواند.

گر دین‌ این‌گونه‌ پیش‌ رود تنها امیدمان را برای‌ آینده‌‌ به زودی‌ از دست‌ خواهیم‌ داد. بر علمای‌ دین‌ است‌ که‌ به‌ خود آیند و از خود طاغوت‌هایی نسخه‌ی برابر اصل حکام نسازند و از سیاستمداران و دولتمردان در رفتارها و فخرفروشی‌هایشان پیروی نکنند.

پا به سن گذاشته است. از آن شور و حال جوانی بیشتر باید در دلش سراغ گرفت. دکتر، روزگاری شاگرد بود، یک شاگرد از طایفه محروم شیعه در جنوب لبنان. امروز خودش در مدرسه به شاگردان رسیدگی می کند.

به مرحوم آیت الله سیدرضاصدر (رحمه الله علیه) برادر بزرگ امام موسی صدر گفته شد:آقاموسی ازچه خصوصیاتی برخورداربود وچه عواملی سبب اوج وعظمت ایشان گردید که اینگونه درقلوب مردم دنیا به خصوص درمیان مسلمانان جای گرفت ؟

مدتی است مشغولیت های شغلی و زندگی اجازه نداده تا از اوضاع و احوال لبنان مطلبی بنویسم. دو هفته افتخار داشتم فیلمبردار و مترجم گروهی باشم که پیرامون تاریخ شفاهی امام موسی صدر در لبنان و ایران فعالیت می کند.

در لبنان وقتی می‌گویی «امام»، مردم می‌فهمند مقصود علامه سید موسی صدر، رئیس مجلس اعلای شیعیان، است؛ درست مثل آنچه در گذشته می‌گفتند: «لا فَتی اِلّا علی لا سَیفَ إلّا ذوالفَقار»

عصر نزدیکای غروب بود. بچه تب کرده بود. رفتیم دکتر. دکتر ماجد متخصص کودکان رییس یک درمانگاه در ضاحیه است. چون از وقت اداری گذشته بود مجبور شدیم به منزل دکتر برویم که یکی از اتاق های آنرا تبدیل به مطب کرده است.