به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، آیت‌الله‌العظمی سید موسی شبیری زنجانی در گفت‌وگو با گروه تاریخ شفاهی مؤسسه گفت: من یک سال زودتر از امام موسی صدر تحصیلات حوزوی را شروع کردم، اما درس و بحث جدی من با شروع مباحثاتم با امام موسی صدر بود.

او در این خصوص اضافه کرد: من با آقا موسی معمولاً بحث زیادی در مقدمات نداشتیم و در زمانی کوتاه مطالب را به نتیجه می‌رساندیم.

این مرجع شیعیان در ادامه با اشاره به سابقۀ آشنایی و ارتباط خود با آیت‌الله سید صدرالدین صدر، پدر امام موسی صدر، گفت آن مرحوم همواره به من لطف داشتند و می‌گفتند: «شما از دو جهت برای من عزیز هستید. یکی به جهت اینکه فرزند آیت‌الله سید احمد هستید و دیگر اینکه هم‌مباحثه‌ای آقا موسایید.»

وی اشاره کرد که من و امام موسی صدر در یک روز و در روز ولادت امام رضا معمم شدیم. حضرت آیت‌الله صدر من را معمم کرد و والد من نیز آقا موسی را. 


آیت‌الله شبیری زنجانی همچنین به فضایل علمی و اخلاقی آیت‌الله سید رضا صدر پرداخت و گفت: حاج آقا  رضا صدر هم جامع علوم عقلی و نقلی بودند. هم درس فقه و اصول را تا مراحل بالا تحصیل کرده بودند و هم با فلسفه و عرفان آشنایی کامل داشتند. 

وی همچنین دربارۀ آثار مکتوب آیت الله سید رضا صدر خاطرنشان کرد: ایشان در نویسندگی تبحر داشتند و نوشته‌های ایشان سلیس و روان و زیبا بود.

این عالم جلیل القدر در خصوص فضایل اخلاقی آیت الله سید رضا صدر گفت: ایشان در مسائل اخلاقی به مراحل بالایی رسیده بودند که کمتر در افراد می‌توان مشاهده کرد و به نظر من در مراتب بالای اخلاقی و عرفانی بودند و یادم است که آن مرحوم برای حل مشکلات دیگران از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کردند و برای این کار حتی خود را به زحمت و سختی فراوان می انداختند. ایشان روابط گرم و صمیمانه‌ای با دوستان خود داشتند و برای کمک به ایشان از هیچ چیز دریغ نمی‌کردند.

آیت‌الله شبیری زنجانی گفت: ایشان اخلاص بالایی داشتند و همه کار خود را برای رضای خدا می‌‌‌کردند و دنیا و تعلقات آن در چشم حاج آقا رضا خیلی کوچک بود.

آیت‌الله شبیری گفت: خود مرحوم حاج آقا رضای صدر می‌گفتند: که اگر در مشهد می‌ماندم شرایط مادی و رفاهی بهتری داشتم، اما با خود که فکر می‌کردم می‌دیدم ماندن در مشهد برای دنیاست و نمی‌توانستم خودم را به این کار راضی کنم.