به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ امام موسی صدر، آیت الله سید رضا صدر، در مطلبی که در کتاب «راه محمد» منتشر شده، بحث قانون اساسی را در حکومت پیامبر (ص) عنوان کرده است. آیت الله صدر در این متن گفته است: «قانون اساسی حکومت محمدی دارای ویژگی خاصی است که قانون‌های اساسی کشورهایی که پس از آن پیدا شده از آن فضیلت، برخوردار نیستند.»

او در ادامه به ویژگی‌های این قانون اشاره کرده است. متن کامل نوشته ایشان با عنوان «قانون اساسی» را در ادامه می‌خوانید.

«پیدایش قانون اساسی در تاریخ بشر از ابتکارهای حکومت بی‌نظیر محمدی بوده است، چون تا آن زمان هیچ کشوری قانون اساسی نداشت و حکومت محمدی نخستین حکومتی است که در تاریخ دارای قانون اساسی شده است.

قانون اساسی حکومت محمدی دارای ویژگی خاصی است که قانون‌های اساسی کشورهایی که پس از آن پیدا شده از آن فضیلت، برخوردار نیستند.

قانون اساسی کشور محمدی را خدا طبق فطرت بشر تصویب کرده است. قوانین اساسی دگر کشور‌ها را بشر تصویب کرده و قابل تغییر است در حالی که قانون اساسی کشور محمدی قابل تغییر نیست.

قانون اساسی کشور محمدی، جهانی و همگانی و جاویدان ابدی است.

قانون اساسی دگر کشور‌ها اختصاص به منطقه‌ای دارد و همگانی بشر نیست.

قانون اساسی کشور محمدی از نظر لفظ و معنا شاهکار است و در بر‌ترین و بالا‌ترین درجه از فصاحت و بلاغت قرار دارد. کسی نتوانسته نظیرش را بیاورد. قانون اساسی دگر کشور‌ها فاقد این برتری و این فضیلت است.

قانون اساسی کشور محمدی قرآن است و بس. و هیج حکم و قانونی نباید در کشورهایی که خود را پیرو محمد می‌دانند برخلاف قرآن باشد. آنچه قانون از سوی رسول خدا (ص) به نام سنت صادر شده همه از وحی به ریشه گرفته و به دستور خود قرآن بوده و مبیّن فرمان‌ها و احکام قرآن بوده.

دیگر از برتری‌های قانون اساسی کشور محمدی نباید فرد فدای اجتماع گردد، بدون آنکه برای وی بهره‌ای باشد؛ یعنی در این قانون، مصلحت فرد و مصلحت اجتماع هر دو در نظر گرفته شده است.

در صورتی که در قوانین اساسی دیگر کشور‌ها به طور معمول مصالح اجتماع در نظر گرفته شده و مصالح فرد در نظر نیست بلکه فرد باید فدای اجتماع گردد.

از نظر قانون اساسی کشور محمدی نباید اجتماع نیز فدای فرد گردد و آن ظلمی عظیم است.

برتری دیگری قانون اساسی کشور محمدی آن است که این قانون دو جهانی است، یعنی صلاح دنیا و آخرت را در نظر گرفته است. در حالی که قانون اساسی کشورهای دیگر یک جهانی است و تنها مصالح این جهان در نظر بوده است.

اطاعت از قانون اساسی کشور محمدی، پاداش و مزد دارد. در حالی که در قانون اساسی دیگر کشور‌ها، تنها مخالفت قانون کیفر و عقاب دارد.»