دلنوشته وحید نادری
سلام بر پیشوای بزرگ مستضعفان لبنان
و اسوه جهادگران راه عدالت و آزادی
امام موسی صدر
اماما!
مهرت به دل نشست؛ از همان دوران کودکی که پدر برایم از موسای لبنان میگفت و نام و مرام او را بر خاطرم نقش میکرد.
از آرمان بلندش که تکریم انسان بود و طاعت پروردگار؛
از افق نگاه نافذش که نه منحصر در مکان بود و نه محبوس در زمان؛
و از اسلوب دعوت پیامبرانهاش که ایجاد علاقه کردن بود و اعتماد به اراده و اختیار آدمی.
و تو ای امام موسی!
چه بسیار ناملایماتی که به جان و دل پذیرا شدی برای رسیدن به آرمان شهری که خودت ترسیم کرده بودی، جامعهای به دور از تبعیض و محرومیت و جهانی مملو از صلح و آرامش.
تو را ارج مینهیم؛
که پیام دیانت را با الفبای همزیستی به جهانیان عرضه کردی و امروز که دنیای اسلام گرفتار فتنههای کفر و تکفیر است جای خالیات بیش از پیش حس میشود.
و بذر مقاومت ضد صهیونیستی به دست تو در جنوب لبنان کاشته شد و چه ثمرهای بالاتر از اینکه رهبران امروز جبهه مقاومت شاگردان دیروز موسی صدرند.
نام تو موسی است اما به یوسف میمانی که در ظلمت چاه ارتجاع و تنگ نظری به بند کشیده شدی
و این ملتهای ستم کشیدهاند که یعقوبوار به انتظار یوسف گمگشته خود نشستهاند.
باور داریم که تو خواهی آمد
همراه با موعود؛
و شما وارثان زمین خواهید بود...