امیدواریم ...پس از لحظه ای سکوت ادامه داد خدا امید هیچکس را ناامید نکند...

حدود دو دهه تلاش مداوم و اعجاب انگیز امام موسی صدر در لبنان، تحول شگفت انگیزی در منطقه خاورمیانه پدید آورد. به علاوه، مسافرت های بسیار وی به کشورهای آفریقایی و عربی و اروپایی و شرکت در کنگره های علمی و فرهنگی و اسلامی، از او یک شخصیت پر نفوذ جهانی ساخت. او با طرح اندیشه های کارآمد و پویا در قلب میلیونها انسان در کشورهای اسلامی و عربی، در تلاش بود تا شالوده یک امت اسلامی واحد را در سرتاسر جهان پای...

فایل PSD نام امام موسی صدر جهت استفاده دوستان

امام موسی ساده می زیست . با تاکسی رفت و آمد می کرد و همیشه در بین مردم بود . می گفت : «جای من اکنون در میان شماست . پایگاه من در قلب های شماست ، قدرت من به دستان شماست . حافظ و نگهدار من چشمان شما هستند ، برنامه های من به دست شما اجرا خواهد شد . هیچ کس و هیچ چیز را در این دنیا بر شما ترجیح نخواهم داد . »

وزير امور خارجه لبنان تأكيد كرد: امام موسی صدر زنده است و به زودی آزاد می شود.

آن کسی که نه تنها شیعیان ، که مسیحیان و یهودیان و اهل سنت رسول منطقه هم آرزومند بازگشت اویند : امام موسی صدر، نه یک شخص که یک روش است ... روش آزادی و آزادگی ، مردم داری و مردم دوستی ، تولی و تبری ، رواداری و نوع دوستی . روشی برای اثبات وجهه رحمانی دین ، شیوه ای برای جمع دینداری و مردم داری ، برای جمع اعتقاد و اعتدال ،چراکه شخص موسی صدر امام تساهل و تسامح است .

یک بار قرار بود در جنوب به مناسبتی یک جشن بگیرند و امام برای مردم صحبت کنند. احمد و دو نفر دیگر سوار یک ماشین شدند و در دهکده های مختلف جار می زدند که سازمان امل شما را به جشن در فلان جا دعوت می کند. آنزمان امکانات اطلاع رسانی نبود و بهترین راه همین بود.

احمد می خواست جشن کوچکی بگیرد و به همراه معلمین، امام موسی صدر را دعوت کند تا میوه و شیرینی بخورند. همه ی معلم ها پول گذاشتند و احمد خوراکی تهیه کرد و منتظر بود زنگ استراحت معلمها شود تا همه جمع شوند و امام را دعوت کنند و همراه امام دور هم بنشینند. دانش آموزی وارد شد و خواست چیزی از خوراکی ها بخورد

روزی امام موسی صدر به مدرسه آمد و از همه جا بازدید کرد. دانش آموزان به امام شکایت کردند که این اردوگاه فلسطینی ها که بغل ما هستند دائم به ما سنگ پرت می کنند. ما چه کار کنیم؟ بگذارید یک جوری ادبشان کنیم.

احمد دانشجوی سال اول پزشکی بود و در فرانسه درس می خواند. تابستان که شد با خود فکر کرد اگر در فرانسه بمانم همین مقدار پس اندازم برای تحصیل، خرج می شود. اما اگر به لبنان بروم و کار کنم، کمک خرج تحصیلم خواهد بود. برای همین برگشت به لبنان و رفت منزل پدری اش در بنهران.