آیتالله سید رضا برقعی مدرس در دیدار با گروه تاریخ شفاهی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر به پرسشهای آنان پاسخ داد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، وی با اشاره به دیدار امام موسی صدر و آیتالله سید مصطفی خمینی در شهر دمشق، گفت: مرحوم حاجآقا مصطفی سفری به سوریه آمده بود و مرحوم شیخ نصرالله خلخالی ضیافتی را در منزل خود ترتیب داده بود که امام موسی صدر هم به همراه جمعی از دوستان و همکارانشان به آنجا آمدند. در آن دیدار یادم هست که وقتی صحبت از امام خمینی به میان آمد، امام موسی گفتند: آنچه آقای خمینی را از سایر مراجع متفاوت میکند، طراوت عرفان است که در ایشان وجود دارد. برای من این تعبیر امام موسی صدر و نکتهسنجی ایشان بسیار جالب بود.
این مدرس حوزۀ علمیۀ قم با یادآوری خاطرۀ سخنرانی امام در مسجد هندی شهر نجف در اواسط دهۀ 40 شمسی گفت: یکی از شیرینترین خاطرات من از آن دوران استقبال و هجوم مردم برای دیدار و احوالپرسی با ایشان در پایان همین سخنرانی است. واقعیت این است که عربها بهراحتی به کسی اظهار علاقه و دوستی نمیکنند و اگر به استقبال کسی بروند، مفهومش این است که آن فرد را خیلی دوست دارند و این به خاطر همان اخلاق و جذبۀ فوقالعادهای بود که در ایشان وجود داشت و میشود گفت که محبوبترین روحانی در آن سالها که خودجوش محبوبیت داشت، امام موسی صدر بود.
وی، همچنین، با ارائۀ تحلیلی از نگاه امام موسی صدر به جایگاه سوریه و علویها در این منطقه و نحوۀ تعامل با آنها گفت: همین ارتباط ایشان با سوریه و حافظ اسد و تقویت علویها بود که موجب شد موقعیتی بنیادی برای دفاع از کیان شیعه در منطقه ایجاد شود. در حقیقت امام موسی صدر این حرکت را در چند جهت انجام داد: یکی با ارتباط و تقویت علویان در سوریه و دیگری با ایجاد تشکیلات و سازماندهی منسجم و مستقل برای شیعیان لبنان مثل تأسیس مجلس اعلای شیعیان و جنبش أمل و مؤسسۀ فنی صور که تربیت نسل آینده را در دستور کار داشت که همه از مصادیق آن به شمار می آید.
آیتالله برقعی دربارۀ موقعیت و شیوۀ امام صدر در پیگیری اهداف و برنامههای فرهنگی و اجتماعی خود گفت: اگر بخواهیم دربارۀ ابعاد مختلف شخصیت و حرکت ایشان سخن بگوییم باید گفت که، ایشان به این دلیل که روحانی بود، همۀ ویژگیها و خصلتهای این قشر را داشت. مثلاً مردمی بودن را به شکل مطلوبی دارا بود. اما در کنار آن یک چهرۀ مدرن و فعال اجتماعی هم بود و از بستر فرهنگی و اجتماعی لبنان هم به نحو خوبی استفاده کرد. با آنکه تهدیدات و اشغالگری اسرائیل و مشکلات مختلف را هم در پیش رو داشت، اما دیدید که ایشان توانست همانجا را اولین نقطۀ مقاومت قرار دهد و اراضی و نفوس مردم را حفظ کند.