سید روح الله حجازی کارگردان سینما و تلویزیون که امسال با فیلم زندگی آقای محمودی و بانو در جشنواره فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم در مورد فیلم «چ» آخرین ساخته ابراهیم حاتمی کیا بیان داشت: فیلم «چ» فیلم بسیار خوب و متفاوتی در کارنامه آقای حاتمی کیاست. ما تا به حال این اندازه پروداکشن عظیم و صحنه‌های جنگی دقیق در کارهای حاتمی کیا ندیده بودیم. در بخش‌های صحنه‌های جنگی و اکشن فیلم، نسبت به سایر نمونه‌های سینمای دفاع مقدس ایران هم پیشرفت قابل توجهی دیده می‌شد. از جهت به نظر می‌رسد کارگردانی فیلم کار سختی بوده است که حاتمی کیا به خوبی از عهده آن برآمده است. 

حجازی در مورد کارگردانی حاتمی کیا در فیلم «چ» اضافه کرد: کارگردانی این کار به شدت پیچیده بود و در آوردن کار برایم واقعا برایم عجیب بود. در کنار کارگردانی، جلوه‌های ویژه بسیار خوب و پیشرفته‌ای هم در این فیلم دیده می‌شد و ما با این فیلم امیدوار می‌شویم که در سینمای خودمان هم می‌شود فیلم‌های این چنینی ساخت. طراحی صحنه و لباس و همچنین تصویربرداری آقای جعفریان به لحاظ رنگ و نوری که ایجاد کرده بود هم آنقدر خوب بود که مخاطب را به‌‌ همان فضای فیلم که در سال ۵۸ و ابتدای جنگ روایت می‌شد می‌برد. 

حجازی افزود: نکته جالب دیگر در مورد این فیلم این است که فیلمی را می‌بینم که اتفاق روایت شده در آن برای خیلی سال‌ها پیش است ولی حرف‌هایی دارد که بخشی از آن دقیقا بحث امروز ماست است. فکر می‌کنم این نکته درخشان کار حاتمی کیا در این فیلم بود. 

حجازی در مورداحتمال استقبال مخاطبان از این فیلم هم گفت: امیدوارم شرایطی حاصل شود که مخاطب هم از این فیلم استقبال کند. به نظر من این فیلم اثری است که برای مخاطب امروزی خیلی جذاب است. فیلم قصه گوست و قهرمان‌پرداز است و کارگردانی بسیار خوب و سکانس‌های خوبی دارد و به نظرم مخاطب عام هم از این فیلم به شدت استقبال کند. 

حجازی همچنین در مورد بازی بازیگران فیلم هم گفت: به نظرم بابک حمیدیان و مریلا زارعی نقطه قوت فیلم هستند. 

روح الله حجازی در ادامه ابراز داشت: من شنیدم عده‌ای بعد از دیدن این فیلم می‌گفتند که ما «چ» را دیدیم ولی چمران را در آن ندیدیم. به نظرم باید واقع بین بود. ما در همه این سال‌ها در روایت از چمران دچار یک نقطه خالی بودیم. چزی که حاتمی کیا هم در نشست خبری فیلم چ به آن اشاره کرد. خانواده شهید چمران، در همه این سال‌ها مورد غفلت قرار گرفته است و به نظرم این مشکل در مورد شخصیت امام موسی صدر هم وجود دارد. باید قبول کنیم که دست سینمای ما برای پرداختن به شخصیت بزرگان و قهرمانانشان بسته است و وجوه و پیچیدگی‌های دیگر شخصیت آن بزرگان نیاز به کمی خارج شدن از محدودیت دارد. در سینمای ایران یک موقعی آنقدر تقدس برای برخی از بزرگان طراحی شد که اصلا نمی‌شد به سمت به تصویر کشیدن این شخصیت‌ها رفت و نتیجه آن ساخته شدن آثار سطحی و کلیشه‌ای در مورد این شخصیت‌ها و حتی شهیدانمان بود. 

حجازی ادامه داد: اگر قرار باشد به صورت جدی به این فضا پرداخته شود، اتفاقی که باید بیفتد، این است که دست فیلمساز باز شود. اگر دست فیلمساز باز نباشد نمی‌توان شاهد اثری بود که بتواند به صورت عمیق به آن شخصیت بپردازد و همه ویژگی‌ها و پیچیدگی آن شخصیت را به تصویر بکشد. ما خیلی دیده‌ایم که وقتی کارگردانان ما در فیلمشان پیچیدگی‌های شخصیتی کاراکتری که وجود خارجی هم ندارد و زاییده فکر کارگردان است را هم به تصویر کشیده‌اند با نقد‌ها و اشکالات جدی عده‌ای مواجه گشته‌اند. حالا ببنید که اگر قرار باشد در مورد شخصیتی واقعی مثل دکتر چمران این کار انجام شود، چه ویژگی‌ها و سختی‌هایی به بار می‌آورد. 

کارگردان فیلم تحسین شده «زندگش مشترک آقای محمودی و بانو» ادامه داد: البته به نظر من برای پرداختن به شخصیت قهرمانان همیشه نباید از مدیوم سینما استفاده کرد، چون خیلی اوقات آن بار دراماتیک لازم برای آن‌ها وجود ندارد. گاهی می‌توان با مدیوم‌های دیگری این کار را بسیار بهتر انجام داد. به عنوان مثال مستند آخرین روزهای زمستان که به زندگی شهید حسن باقری پرداخته بود نمونه خوبی از این کار است.