در گزارش سال ۲۰۰۲ سازمان عفو بین الملل، پیگیری مسائل مربوط به حقوق بشر
که توسط این سازمان در سال ۲۰۰۱ در سراسر جهان انجام گرفته، منتشر گردیده
است.
در بخش مربوط به کشور‌ها، وضعیت حقوق بشر در هر یک از کشورهای ذکر شده در گزارش مورد بررسی قرار گرفته است.
در بخش مربوط به کشور لیبی آمده است: «ده‌ها زندان سیاسی از زندان‌ها آزاد شده‌اند، اما صد‌ها نفر دیگر هنوز زندانی هستند که در میان آنان، افرادی که احتمالا به سبب اظهار عقیده دستگیر شده‌اند و بسیاری دیگر که بدون اتهام و بی‌محاکمه زندانی هستند، به چشم می‌خورند. برخی از آزادشدگان، ۳۱ سال در زندان به سر برده و بخشی از این مدت را در بازداشتگاه انفرادی سپری کرده‌اند.»
همچنین گزارش مذکور، به مواردی از محاکمه‌های سیاسی در لیبی و شکنجه و بدرفتاری با زندانیان نیز اشاره شده است. در بخش «ناپدید شدگان» گزارش مذکور آمده است: «هنوز از سرنوشت برخی از افرادی که در سال‌های گذشته ناپدید شده‌اند، اطلاعی در دست نیست.
از جمله آنان، امام سید موسی صدر است که در جریان دیدار از لیبی در سال ۱۹۷۸ م. ناپدید شد و نزدیکان وی در این خصوص شکوائیه‌ای نیز علیه سران حکومت لیبی به دولت لبنان ارائه کرده‌اند.» لازم به ذکر است که سازمان عفو بین الملل در بخشی از گزارش که سال گذشته همزمان با روز جهانی «ناپدید شدگان» (۳۰/۸/۲۰۰۱) منتشر کرد، به ناپدید شدن امام صدر و همراهانش، شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین در لیبی، پیش از رسیدن به موعد دیدار با قذافی اشاره کرده بود.
سازمان در آن گزارش تصریح می‌کند که ادعای سران لیبیایی در خصوص سفر امام و همراهانش از لیبی به ایتالیا، با تحقیقات انجام شده از سوی دولت ایتالیا – که دیوان عالی این کشور نیز آن را تایید کرده – منافات دارد. این سازمان در گزاش خود، انجام تحقیقات پیگیر و منطبق با معیارهای بین المللی برای بررسی وضع ناپدید شدگان و محاکمه متهمان به ربودن آنان در پیشگاه عدالت را خواستار شده بود.
سازمان عفو بین الملل
گزارش سال ۲۰۰۲