حسین مروه: من به عنوان یک لبنانی بر آنم که نخستین درخواست را در دوره ریاست جمهوری شما به ثبت برسانم؛ همۀ آنچه ما میخواهیم، اندکی نرمی و انعظافپذیری است... خواستۀ ما تنها «بازگشایی پرونده حضرت امام موسی صدر و همراهان ایشان» است.
بانوراما الشرق الاوسط
حسين مروة
ترجمه: مهدی سرحدی
۱۵ ژوئن ۲۰۱۳
جناب آقای دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور منتخب! ملت بزرگ ایران، از طریق صندوقهای رأی به شما رأی اعتماد داد تا کشوری رو به پیشرفت را به سوی آیندهای بهتر رهنمون شوید. اینکه آینده بهتر کدام است، اهل خانه خود بهتر میدانند؛ اما در خارج از ایران نیز هستند بسیاری که به درایت شما امید بستهاند تا بسیاری از پروندههای حساس سیاسی را - که وضعیت کنونی آنها بر اهل خبر پوشیده نیست - «اداره» کنید و به نتیجه برسانید. دنیای امروز آکنده است از بحرانهای مختلف سیاسی و اقتصادی، که از دل آنها پروندهها و چالشهای بیشتری هم برون میآید و برخورد مناسب با چنین شرایطی، به حکمت و بردباری و چه بسا نرمش و انعطافپذیری نیاز دارد، چنان که مولای متقیان امام علی (ع) میفرماید: «لا تکن لیّنا فتعصر ولا تکن قاسیا فتکسر»؛ «نه چندان نرم باش که چلانده شوی و نه چندان سخت که فرو شکنی.» جناب رئیس جمهور منتخب! من به عنوان یک لبنانی بر آنم که نخستین درخواست را در دوره ریاست جمهوری شما به ثبت برسانم؛ همۀ آنچه ما میخواهیم، اندکی نرمی و انعظافپذیری است. نه میخواهیم که با طرفی درگیری ایجاد شود و نه به شأن و جایگاه کسی خدشهای وارد آید؛ نه در گذشته و نه در حال و آینده چنین خواستهای نداشتهایم.. خواستۀ ما تنها «بازگشایی پرونده حضرت امام موسی صدر و همراهان ایشان» است که در سال ۱۹۷۸ به دعوت رسمی حاکم وقت لیبی به آن کشور رفتند و در آنجا ربوده شدند و از آن زمان ما منتظریم که کسی پیدا شود و بتواند اسرار پنهان این جنایت زشت را با همه ابعاد انسانی، اخلاقی، سیاسی و دینی آن آشکار سازد. جناب رئیس جمهور! خواسته ما چیزی بیش از این نیست؛ و اطمینان داریم که به یاری خداوند، شما این خواسته ما را نادیده نمیگیرید و بیپاسخ نمیگذارید، چنان که ملت بزرگ ایران شما را نادیده نگرفت و سکان کشتی بزرگ خود را به دستان باکفایت شما سپرد. آنان بر این باور بودند که شما برای انجام این ماموریت بزرگ توانایی دارید و ما نیز در این امر تردیدی نداریم و شما را ناخدایی شایسته برای بزرگترین کشتی منطقه در امواج متلاطم دریاها و اقیانوسهای میان قارهای میدانیم، حال که چنین است، چنین ناخدایی را کشتی گمگشتهای در دریای کوچک ما عاجز نخواهد کرد. این کشتی بسی چشم به راه بودهاند و ما آن را در افق دوردست میدیدیم، هرچند تواناترین صیادان نتوانستند در سه دهه گذشته آن را ببینند. جناب رئیس جمهور! از خداوند متعال میخواهیم که در هدایت راهبری دولت جمهوری اسلامی ایران، تمام خیر و صلاح را برای شما فراهم آورَد. والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته..