بعضی‌ها هستند که دلت می‌خواهد برایشان تمام قد بایستی. دلت می‌خواهد احترامشان کنی، دلت می‌خواهد هرچه می‌توانی برایشان انجام دهی. دو نفر از این‌ها امروز صبح میهمان غرفه شدند؛ زن و شوهر میانسالی با لهجه‌ای روستایی و ساده، مثل آب روان. از آن آدم‌هایی که اگر بیرون ببینی فکر می‌کنی کتاب هم دست نمی‌گیرند. اما همین زن و شوهر کتابی خواستند که «حرف خود امام» باشد. عکس امام را خواستند تا قاب کنند. 

آنقدر محو وجودشان شده بودی و آنقدر بزرگوار بودند که به ذهنت هم نرسید قابی هدیه کنی. از‌‌ همان آدم‌هایی بودند که سید موسی صدر برایشان کار می‌کرد و می‌خواست بزرگ و محترم باشند. 

اینجا، در این غرفه که باشی، از این آدم‌ها می‌بینی و هربار یاد می‌گیری که آدم‌ها را قضاوت نکنی. 

*
اینجا هوا گرم است. همانطور که مشغول صحبت و جواب دادن به مردمی می‌بینی صورتت خیس شده. اما اینجا نفس کشیدن سخت نیست. اینجا، در غرفه کوچک امام موسی صدر نفس کشدن راحت است. 

*
دو روز بیشتر از نمایشگاه نگذشته اما کلی چهره آشنا دیده‌ای. اینجا قرار سالیانه برای دیدن آدم‌هایی شده که خیلی‌هایشان را فقط به چهره می‌‌شناسی، اما خیلی آشناترند. 

*
هر لحظه و هر ساعت باید جواب بدهی که چه خبر از امام؟ باید جواب بدهی که هنوز منتظر آمدنش هستی. باید بگویی هنوز هم همکاری نمی‌کنند. اما وقتی می‌گویی خانواده و لبنان پیگیر هستند، باید جوابی هم داشته باشی برای این سوال که «پس ایران چی؟» ایران..... هیچ.‌ای دریغ! 

*
اینجا در این غرفه کوچک برای همه جا هست. اینجا مردم را راهنمایی می‌کنیم تا غرفه‌های دیگر را پیدا کنند، برایشان موجودی کارتشان را می‌گیریم. سی دیشان را امتحان می‌کنیم. هدیه می‌دهیم. همه کتاب‌ها را برایشان توضیح می‌دهیم تا دست خالی از غرفه نروند. حتی اگر نوجوانی باشد که گذری آمده باشد از امام سوالی بپرسد؛ کتاب کوچک «سید موسی صدر» نصیبش می‌شود تا با لبخندی از غرفه برود پیش دوستانش. 

*
بعضی‌ها از جلو غرفه که رد می‌شوند، شاید داخل نیایند، اما حرفی از امام می‌زنند و برای همراه‌شان توضیح می‌دهند و رد می‌شوند.
 

حاشیه نوشت: 

در سال انتخابات برخی چهره‌ها در نمایشگاه دیده می‌شوند. منوچهر متکی امروز به غرفه آمد. سابقۀ امضای نامه نخبگان و دیدار با قذافی و در آغوش کشیدنش را همزمان دارد. دوستان مؤسسه از کم کاری در پیگیری گله کردند. از سؤال مردم درباره اقدامات ایران گفتند. جواب مهمان غرفه آشنا بود؛ اینکه پیگیری‌هایی شده اما به نتیجه نرسیده. اینکه به امام موسی علاقه دارند و پیگیر اخبار هستند. اما این حرف‌ها و امیدواری‌ها در همه این سال‌ها، برای مردم امام موسایشان نشده.

نویسنده گزارش: مهدیه پالیزبان

صفحۀ ویژۀ بیست و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران