جای تقدیر دارد که نظام جمهوری اسلامی و به ویژه قوه قضاییه آن توجه خاصی به این مساله دارند. اما هنوز در خاطره ملت ایران تصویر و نام بزرگمردی از این آب و خاک نقش بسته است که سالهاست در زندان‌های نفاق و بی‌تفاوتی به سر می‌برد. کسی که بنیانگذار مقاومت علیه اسرائیل و یکی از بزرگ‌ترین حامیان مردم فلسطین است. این روز‌ها اجلاس بین المللی دادستان‌های کشورهای اسلامی در تهران در حال برگزاری است، که طی آن در خصوص راهکارهای حقوقی و قضایی تعقیب و محاکمه سران و نظامیان رژیم صهیونیستی به دلیل ارتکاب جنایات جنگی و نسل کشی هم اندیشی می‌شود.

در این اجلاس علاوه بر دادستان‌ها و مقامات عالی رتبه قضایی کشورهای اسلامی، قضات و حقوقدانان بین المللی نیز حضور دارند. چند ماه قبل ما شاهد مقاومتی بی‌نظیر از مردم مظلوم فلسطین بودیم. مقاومتی که رژیم اسرائیل را از رسیدن کامل به اهداف از پیش تعیین شده خود حتی با ارتکاب جنایات بسیار بازداشت. مقاومتی که ۲۲روز به طول انجامید و نقطه عطفی در اتحاد مسلمین جهان شد.

زمانی که به تاریخ ۶۰ ساله اشغال کشور فلسطین به دست رژیم صهیونیستی می‌نگریم، فراز و نشیب‌های فراوان را مشاهده می‌کنیم. از اشغال گام به گام سرزمین فلسطین تا به آتش کشیدن مسجدالاقصی، از حضور یاسر عرفات به عنوان نماینده مردم فلسطین در سازمان ملل تا انتفاضه اول و دوم و از آنجا تا مقاومت ۲۲روزه مردم غزه. از چند ماه قبل یعنی از میانه مقاومت ۲۲ روزه رایزنی‌های مختلف با کشور‌ها آغاز شد و اجلاس دوحه مرحله قابل توجهی در این فعالیت‌ها به شما می‌رود.

در ایران هم دو اجلاس بزرگ با محوریت فلسطین برگزار شد، کنفرانس بین المللی حمایت از فلسطین و اجلاس بین المللی دادستان‌های کشورهای اسلامی. البته اینجای تقدیر دارد که نظام جمهوری اسلامی و به ویژه قوه قضاییه آن توجه خاصی به این مساله دارند. اما هنوز در خاطره ملت ایران تصویر و نام بزرگمردی از این آب و خاک نقش بسته است که سالهاست در زندان‌های نفاق و بی‌تفاوتی به سر می‌برد. کسی که بنیانگذار مقاومت علیه اسرائیل و یکی از بزرگ‌ترین حامیان مردم فلسطین است. امام موسی صدر رهبر ایرانی شیعیان لبنان، کسی که ۳۰ سال پیش در سفری رسمی به لیبی به اتفاق دو همکارش ربوده شد و تا امروز هم از سرنوشت ایشان خبری رسمی در دست نیست.

او کسی است که مقاومت حتی با دست خالی را به مردم فلسطین و لبنان آموخت و جایگاه ویژه‌ای در میان مردم و سران منطقه دارد؛ هرچند که قربانی سرسپردگی و نفاق متداول در جوامع اسلامی شده است. هر کس بنا به دلیلی خود ساخته از پیگیری سرنوشت امام موسی صدر طفره می‌رود. ناپدید شدگی اجباری که در طی این ۳۰ سال بر ایشان و دو همکارش می‌رود مصداق بارز جنایت علیه بشریت است.

و ما نمی‌دانیم که چرا بعد از گذشت ۳دهه از این فاجعه در‌ام القرای جهان اسلام هیچ پرونده قضایی تشکیل نشده است؟ مگر امام موسی صدر ایرانی نیست؟ و مگر تمام انسان‌ها دارای منزلت برابر نیستند؟ و مگر در هر جامعه نباید کرامت انسان حفظ شود؟ پس چه فرق است بین امام مقاومت و مردم مقاومت!

این روز‌ها که اجلاس بین المللی دادستان‌های کشورهای اسلامی در تهران برگزار می‌شود، جا دارد که قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اسلامی درباره ربوده شدن امام موسی صدر و دو همکارش در لیبی موضعی مناسب اتخاذ نمایند تا بزودی ما شاهد اقدام جدی کشورهای اسلامی برای آزادی این عزیزان باشیم.