به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، سایت فرارو گزیده‌ای از گفت‌وگوی علی اکبر محتشمی پور، سفیر اسبق ایران در دمشق منتشر کرده است، که در بخش‌هایی از آن به موضوع امام موسی صدر پرداخته است. بخش‌هایی از این مطلب از این قرار است:

علی‌اکبر محتشمی پور، سفیر اسبق ایران در دمشق در گفت‌وگویی با هفته‌نامه آسمان، به پیام محرمانه امام خمینی به حافظ اسد، رییس‌جمهور سابق سوریه اشاره کرده که گزیده‌هایی از آن در پی می‌آید:

* امام خمینی روشن‌بینی خاصی داشت که از‌‌ همان اول بحث وحدت شیعه و سنی را مطرح می‌کردند. آیت‌الله منتظری نیز فعال بودند. در زمان امام، این موضوع خیلی کنترل شد. حتی در زمان امام، وقتی یک شیعه روحانی به خارج می‌رفت، اهل سنت او را که می‌دیدند، احترام می‌کردند، ما محبوبیت داشتیم. هر جا می‌رفتیم مورد استقبال سیاسیون و غیر سیاسیون قرار می‌گرفتیم. اما الان این گونه نیست.

امام موسی صدر، جنبش امل را با این دید تاسیس کرد که اختصاص به شیعه یا سنی یا مسیحی نداشته باشد تا بتوانند همه را جذب کنند. پس در جنبش امل، همه جور آدمی پیدا می‌شد. در جنگ ایران و عراق، عده‌ای دنبال این بودند که فضا را شیعه و سنی بکند اما اهل سنت لبنان نمی‌گذاشت.

* داستان نفت ایران و سوریه، مربوط به اقداماتی است که ابتدا حافظ اسد رییس‌جمهور سوریه انجام داد. در آن زمان ما هیچ ارتباط تجاری با سوریه نداشتیم. جنگ نیز شروع شده بود. من با برخی از مقامات سوری ارتباط داشتم. یک افسری رابط من و حافظ اسد بود. نامش ابو واهب بود. حافظ اسد، این افسر را در زمان امام موسی صدر، واسط خود و امام موسی صدر قرار داده بود. من از طریق او پیغام می‌رساندم یا پیام می‌گرفتم.

* امام دوبار به حفاظ اسد پیغام دادند؛ یک مورد آن داستان امام موسی صدر بود. امام به من گفتند که برو به حافظ اسد بگو شما باید خبری از امام موسی صدر برای ما بیاورید و ایشان باید پیدا شود. بار دیگر پیام امام درباره کشتار مردم و سنی‌ها بود که به حافظ اسد شدیدا هشدار دادند و او را از این کار بر حذر داشتند.

از آن سال به بعد و تا آخر دوره حافظ اسد، دیگر این اتفاقات رخ نداد. اینکه به افراد بی‌حجاب حمله کنند یا افرادی که ریش داشتند را دستگیر کنند. نه این اتفاقات دیگر رخ نداد. سوری‌ها خیلی عاقل هستند، به نظرم در سیاست حرف اول را می‌زنند. علت اینکه حکومت سوریه این گونه پا برجا مانده که نه نفت دارد، نه اقتصاد دارد، نه ثروت دارد، نه صنعت دارد، هیچ چیز ندارد، فقط با سیاست توانستند خودشان را نگه دارند.