وزیر خارجه سابق لیبی فاش کرد که رئیس‌جمهور اسبق الجزایر کسی بود که امام موسی صدر را قانع کرد تا به لیبی سفر کند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عبدالرحمان شلقم، وزیر خارجه سابق لیبی در گفت‌وگو با برنامه «حافظه سیاسی» که از شبکه العربیه پخش شد، گفت: «هواری بومدین»، رئیس‌جمهور اسبق الجزایر کسی بود که امام موسی صدر را قانع کرد تا به لیبی سفر کند.
شلقم که بعد از آغاز انقلاب ۱۷ فوریه در بنغازی از نظام معمر قذافی، دیکتاتور لیبی جدا شد، درباره روابطش با دیکتاتور گفت: وی دوست داشت که همیشه خود را نمایش دهد، و وی عاشق لذت بردن بود. قذافی بعد از ربوده شدن امام موسی صدر، احساس نگرانی شدید می‌کرد و نگران بود که حمایت‌های گسترده مردمی‌اش که در آن زمان از آن برخوردار بود کاهش یابد و نیز وجهه کشورش در لبنان در پی تلاش‌های فرهنگی فنی کشورش خدشه دار شود و این نگرانی‌ها تا حدی پیش رفت که من به قذافی پیشنهاد کردم تا سفارت بزرگی را در بیروت بسازد، تا مانند آزمایشگاهی سیاسی و مهم در شرق باشد، اما معمر قذافی آن را نپذیرفت.
وزیر خارجه سابق لیبی اظهار داشت: قذافی همان روز به من گفت «نظر تو درباره اتهامات علیه من در خصوص کشتن امام موسی صدر چیست؟» من نمی‌دانستم که آیا این سوال را از من می‌پرسید تا خودش را از این اتهام تبرئه کند، یا اینکه من را تهدید می‌کرد که اگر به کسی در این‌باره حرفی بزنم، سرنوشت امام موسی صدر را پیدا خواهم کرد، اما من نظر خودم را گفتم، چراکه ربوده شدن امام موسی صدر مستقیما بعد از بحث و جدل بین وی و سرهنگ رخ داد.
وی خاطرنشان کرد: به گفته یکی از افراد سازمان سابق اطلاعات لیبی، امام موسی صدر درباره سفر به طرابلس مردد بود و تنها بعد از توصیه «هواری بومدین» به لیبی سفر کرد و هدف امام موسی صدر از این سفر دریافت کمک مالی از قذافی بود. بومدین بعد از ربوده شدن امام موسی صدر شدیدا از قذافی عصبانی بود و احساس می‌کرد که وی را فریب داده است.
شلقم تصریح کرد: از نشانه‌های تکبر و خاطراتی که از قذافی به یاد دارم، رفتار وی با زین‌العابدین بن‌علی، رئیس‌جمهور مخلوع تونس قبل از پیروزی انقلاب «یاسمن» است، به طوری که سرهنگ به بن‌علی پیشنهاد داد که یکی از طرفداران وی در زمینه پیوستن به کمیته‌های مردمی در لیبی شود، این مساله باعث شد تا بن‌علی با عصبانیت طرابلس را ترک کند و این اتفاق چند روز قبل از آغاز انقلاب یاسمن رخ داد. همچنین لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور سابق برزیل نیز در جلسه‌ای که با قدافی داشت و در آن دانیل اورتگا، رئیس‌جمهور سابق نیکاراگوئه حضور داشت، بعد از اینکه قذافی به وی اهانت کرده بود از جلسه خارج شد. قدافی به وی زخم زبان زده و گفته بود «داسیلوا با پول‌های زیادی که به وی در جریان تبلیغات انتخاباتی‌اش دادم، در انتخابات پیروز شد.»
وزیر خارجه سابق لیبی خاطرنشان کرد که «عبدالعزیز بوتفلیقه»، رئیس‌جمهوری کنونی الجزایر از آن دسته رهبران عربی بود که می‌دانست چه طور باید با قذافی رفتار کند. وی همواره توصیه‌هایی را به قذافی می‌کرد. مثلا در یکی از جلسه‌های اتحادیه عرب در ملأ عام به قذافی گفته بود «من چیزی که تو انجام می‌دهی را انجام نمی‌دهم و آنچه که تو می‌گویی را نمی‌گویم، چون از خدا می‌ترسم.» همچنین بوتفلیقه بعد از اختلافاتی که بین قذافی و پادشاه عربستان بعد از افشای توطئه ترور پادشاه عربستان ایجاد شده بود، به قذافی گفته بود که باید منعطف‌تر باشد و با دیگر کشور‌ها سازش بیشتری داشته باشد.
شلقم درباره روابط قذافی با بقیه حکام عرب نیز گفت: وی به جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور اسبق مصر به خاطر شخصیت کاریزمایی که داشت، حسودی می‌کرد و معتقد بود که وی برای حکومت در مصر از انور سادات بهتر است، در حالی که از حسنی مبارک، رئیس‌جمهور مخلوع مصر به خاطر شیوه رفتارش با مردم حمایت می‌کرد و با زین‌العابدین بن‌علی رفتار پدرانه داشت و از بالا به وی نگاه می‌کرد و از بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه متنفر بود، چون از او قد بلند‌تر بود.