سید محسن شهیدی، فرزند استاد سید جعفر شهیدی در گفت‌وگویی که روزنامه شرق در تاریخ شنبه، 18 دی 1389 منتشر کرده است، از ابعاد مختلف زندگی پدرش از جمله ارتباط ایشان با امام موسی صدر و علامه شرف الدین سخن گفته است.به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، در بخشی از این گفت‌وگو که در بخش تاریخ این روزنامه در صفحات 20 و 21 منتشر شده است، می‌خوانیم: سید محسن شهیدی پیش از این در مقاله‌ای با عنوان «شیوه شهیدی» از تاثیر پذیری پدر از علامه «سید عبدالحسین شرف الدین» سخن گفته بود. وی درباره اینکه آیا می‌توان گفت زنده یاد شهیدی در میان شخصیت‌های معاصر بیش از همه از علامه شرف‌الدین تاثیر پذیرفته است، پاسخ مثبت داد و از چگونگی این تاثیر پذیری گفت: «مرحوم علامه شرف‌الدین که می‌توان گفت سرآمد اصلاح طلبان دینی یکی دو قرن اخیر هستند، در منطقه جغرافیایی حساسی زندگی و فعالیت می‌کردند که نقطه تلاقی فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف بود؛ یعنی لبنان. روش روشنگری و به خصوص قلم ایشان قابل تأمل است. بخشی از این تاثیرپذیری مرحوم پدر از علامه شرف الدین از باب پیشرو بودن ایشان است که حتی در جهاد مسلحانه هم در خط مقدم بودند. اما فعالیت نظامی و سیاسی این علامه مانع رسیدگی کارهای علمی‌شان نشد. یعنی نه از این طرف بام افتادند و نه از آن طرف.من قائلم به اینکه حرکت روشنگری یا اصلاح طلبی فرهنگی مرحوم پدر به خصوص در زمینه تاریخ اسلام یا سیره ائمه (ع) ابتدا به ساکن نبود و در ادامه تلاش‌ها و جانفشانی‌های افرادی نظیر علامه شرف الدین بود. به عنوان مثال کتاب «جنایات تاریخ» دکتر شهیدی را من با اطمینان، قرائتی سیاسی از کتاب «النص و الاجتهاد» مرحوم شرف الدین می‌دانم یا معتقدم اثر «تاریخ تحلیلی اسلام» که کتاب جامع علمی و عاطفی در فرهنگ شیعه است، چارچوبش ملهم از «الفصول المهمه» علامه سید عبدالحسین شرف الدین است...»همچنین در این مصاحبه می‌خوانیم: زنده یاد شهیدی با بسیاری از بزرگان هم عصرش در ارتباط بود. برای نمونه می‌توان به جمع فرهیخته‌ای اشاره کرد که روزهای چهارشنبه دور هم جمع می‌شدند، جمعی که در میان شان از شهید مطهری، احمد آرام و مجتبی مینوی گرفته تا مهدی محقق، حسین خدیوجم و غلامحسین حضور داشتند و به «اصحاب چهارشنبه» شهره بودند، جدا از آن جمع بزرگان دیگری نیز با دکتر شهیدی رابطه دوستانه داشتند که امام موسی صدر یکی از آنان بود: «از جمله شخصیت‌هایی که من افتخار این را داشتم که ایشان را ملاقات کنم و دست تفقدی هم به سرم کشیدند، امام موسی صدر بودند. من زمانی را که ایشان برای دیدار پدر همین جا به همین خانه تشریف آورده بودند به خاطر دارم. به هر حال ارتباط نزدیکی با هم داشتند، ارتباطی که البته محدود به ایران نبود و به عنوان مثال در بیروت و قاهره هم بوده است...»