بالاخره رهبر لیبی به دیدار با امام موسی صدر اعتراف کرد. به گزارش منابع آگاه در خلال جشنهای چهلمین سالگرد انقلاب نظامیان علیه سلطنت ادریسی لیبی در اوایل سپتامبر ۲۰۰۹، سرهنگ معمر القذافی روایت جدید و متفاوتی از دیدار خود با امام موسی صدر ارائه کرده است.
بالاخره رهبر لیبی به دیدار با امام موسی صدر اعتراف کرد. به گزارش منابع آگاه در خلال جشنهای چهلمین سالگرد انقلاب نظامیان علیه سلطنت ادریسی لیبی در اوایل سپتامبر ۲۰۰۹، سرهنگ معمر القذافی روایت جدید و متفاوتی از دیدار خود با امام موسی صدر ارائه کرده است.
به گزارش تابناک به نقل از روابط عمومی یاران صدر، وی در دیدار با گروهی از جوانان و چهرههای فرهنگی ـ هنری شمال آفریقا و در پاسخ به پرسش یکی از شرکتکنندگان پذیرفته است که با امام موسی صدر دیدار کرده است. این دیدار به گفته او بدون هیچ مشکلی برگزار شده است ولی در عین حال او تکرارکرده است که او دیگر خبری از سرنوشت امام موسی صدر پس از انجام این دیدار ندارد.
بنابراین گزارش، قذافی که به هیچ وجه انتظار چنین پرسشی را از مخاطبان جوان خود نداشته که علی الاصول ارتباطی با امام موسی صدر و اطلاعی از قضیه او ندارند، کوشش کرده با تجلیل از صدر و تخفیف مشکلات فیمابین، بار دیگر ناپدید شدن او را اسرارآمیز تلقی کند و خود و حکومت خود را از آن تبرئه کند.
در ادامه گزارش آمده است: «این خبر نشان میدهد که تلاشهای دولت لیبی برای به فراموشی سپردن مسئله امام موسی صدر ناکام مانده و نام آن نه تنها در ایران و لبنان بلکه در دل جوانان حق جوی جهان اسلام زنده است و نام و یاد صدر، برزبانها و در دلها زنده و جاری است. از سوی دیگر، این عدم انسجام منطقی گفتهها و تعارض آن با بیانیههای رسمی دستگاه دیپلماسی لیبی و گفتههای شخص قذافی، فرصتی را پدید میآورد تا با بازخوانی ادعاهای پیشین پرده از ابهامات برداشته شود و سرنوشت آن عزیز از پس ۳۲ سال غفلت و تغافل و قصور و تقصیر سیاست بازان و سیاست مداران منطقه مشخص شود.»
تاکنون قذافی در موقعیتهای متفاوت و به تکرار با هدف سلب مسئولیت از خود در ناپدید شدن امام موسی صدر چنین خبر داده بود که قرار ملاقات وی با امام برای روز ۳۱ آگوست ۱۹۷۸ تعیین شده بود ولی امام موسی صدر با تغییر ناگهانی تصمیم خود و بدون اطلاع قذافی، لیبی را به قصد رم ترک کرده است. سرنوشت امام موسی صدر به یکی از پیچیدهترین معماهای سیاسی سه دهه گذشته بدل شده است و رمزگشایی از آن به سبب پیوندهای وثیق آن با شرایط سیاسی و امنیتی منطقه و ارتباط آن با دخالت یا اطلاع بسیاری از سران کشورهای عربی و اسلامی منطقه چندان ساده به نظر نمیرسد.