پيام امام موسي صدر با عنوان «صلح، پيوند پاينده اسلام و مسيحيت» به مناسبت تقارن عاشوراي حسيني(ع) و ميلاد حضرت مسيح(ع) و با تاکيد بر مفهوم صلح در اين دو حادثه تاريخي ايراد شده است. به گزارش روابط عمومي موسسه فرهنگي تحقيقاتي امام موسي صدر، اين پيام در 22 دسامبر 1977 مطابق با اول دي 1356 منتشر شد که در آن سال نيز همچون اکنون، عاشوراي حسيني با ايام ميلاد حضرت مسيح مقارن شده بود و همين مقارنت سبب صدور اين پيام امام موسي صدر به مردم لبنان شد. در بخشي از اين پيام مي خوانيم؛ آوردگاهي که نبرد عاشورا در آن شکل گرفت، در حقيقت همان آوردگاه ارزش هاي انساني است که هرگز از ايمان جدا نيست و ابعاد آن با آدمي و حياتش، در هر زمان و مکاني ادامه مي يابد. ديواره هاي زندان خويشتن آدمي را درهم مي کوبد، ميان او و همنوعانش پيوند برقرار مي کند و انسان را به موجودي سترگ بدل مي سازد که شخصيتي فراتر از محدوده هاي زماني و مکاني و توانمندتر از انسان عادي مي يابد. امام موسي صدر در اين پيام، با تاکيد بر مفهوم صلح و آشتي و چگونگي زايش دوباره صلح در جهان و جان زمين و آسمان به وسيله رويکرد دوباره به ارزش ها، به تقارن ايام ولادت مسيح با عاشوراي حسيني اشاره مي کند و مي گويد؛ امسال سالگرد شهادت حسين(ع) در آستانه سالروز ميلاد حضرت مسيح(ع) صورت مي گيرد، روزي که ارزش هاي والاي معنوي، به رغم موانع مادي، پيش رفت؛ روزي آکنده از مفهوم صلح و بلکه روز صلح و آشتي. در بخش ديگري از اين پيام، امام موسي صدر مي گويد؛ انسان هاي هم روزگار حسين(ع) در بالاترين مراتب انحراف مي زيستند؛ انحراف فراگيري که با به بيراهه رفتن حکومت ها آغاز گرديد، سپس همه بخش هاي جامعه را فراگرفت و سرانجام به جان ها و وجدان ها سرايت کرد و يا آنها را مسخر و زرخريد خود گردانيد يا بر آنها نفوذ و غلبه يافت. امام موسي صدر اوضاع حکومت زمانه امام حسين(ع) را چنين تشريح مي کند؛ خلافت متعهد و پاسخگو به سلطنتي موروثي بدل گشت که بنا به ميل خود فرمان مي داد و آنچه را خود مي خواست، اجرا مي کرد. جهاد که دري از درهاي بهشت بود به ماجراجويي هاي کاسبکارانه تغيير ماهيت داد. اموال عمومي از بيت المال به خزانه هاي سلطان انتقال يافت. مناصب از دست شايستگان کاردان بيرون رفت و در اختيار دونان قرار گرفت. حيات و آزادي آدمي هيچ ارزشي نداشت. آنگاه که حاکم بر او خشم مي گرفت او يا در مرج عذرا به قتل مي رسيد يا به ربذه تبعيد مي شد يا به واسطه مزدوراني که صدر اسلام را درک کرده بودند، با جعل حديث، مورد حمله واقع مي شد. اين رويدادها رخ مي دهند، منکرات و بدعت ها پديد مي آيند و تکرار مي شوند و در برابر خود هيچ مانع يا معترض يا دست کم پرسشگري نمي يابند. در اين پيام مي خوانيم؛ حسين(ع) ارزش ها را با شهادت خود پاس داشت، با مرگ خود حياتي دوباره بخشيد، با خون خويش بر پيشاني تاريخ منقوش ساخت و پس از آنکه دل ها را لرزاند و عقل ها را با ژرفاي مصيبت از خواب بيدار کرد، آنها را در اعماق دل و ذهن انسان ها رسوخ داد.اين پيام در روزنامه هاي النهار و الانوار لبنان در تاريخ 22/12/1977 و به زبان عربي منتشر شده که به همت گروه ترجمه موسسه فرهنگي تحقيقاتي امام موسي صدر ترجمه شده است.