در يازده هزارمين روز ربودن امام موسى صدر در ليبى، متن كامل قرار اتهامى در قضيه ربودن امام موسى صدر و دو همراهش براى قذافى و مسئولان ليبى به جرم تحريك و تشويق و مشاركت در ربودن منتشر شد.
در يازده هزارمين روز ربودن امام موسى صدر در ليبى، متن كامل قرار اتهامى در قضيه ربودن امام موسى صدر و دو همراهش براى قذافى و مسئولان ليبى به جرم تحريك و تشويق و مشاركت در ربودن منتشر شد. به گزارش ايسنا، قاضى تحقيق دادگاه عالى لبنان، سميح الحاج، در قضيه ربودن امام موسى صدر و دو همراهش، شيخ محمد يعقوب و عباس بدرالدين قرار اتهامى صادر كرد. قاضى اتهامات را متوجه رئيس رژيم ليبى، معمر قذافى، و هفده تن از مسئولين ليبى به جرم تحريك و تشويق و مشاركت در ربودن امام و دو همراهش كرده است. متن قرار صادره شده به شرح زير است: قرار شماره ۱/ ۲۰۰۸- دادگاه عالى اينجانب سميح الحاج، قاضى تحقيق دادگاه؛ پس از بررسى هاى صورت گرفته: - بنا بر حكم شماره ۳۷۹۴ مورخ ۴ /۲/ ۱۹۸۱ داير بر احاله قضيه «اقدام عليه امنيت ملى» كه در نتيجه ربودن امام موسى صدر و دو همراهش، شيخ محمد يعقوب و روزنامه نگار، عباس بدرالدين در دادگاه عالى صادر شده؛ - و بنا بر دستور وزير محترم دادگسترى به شماره ۷۲ مورخ ۶ /۲/ ۱۹۸۲ مبنى بر تعيين قاضى طربيه رحمه به عنوان قاضى تحقيق در اين قضيه؛ و...روشن شد كه اتهام متوجه مدعى عليهم زير است: ۱- سرهنگ معمر بن محمد ابومنيار القذافى، نام مادر: عايشه، متولد شهر سرت در تاريخ ،۱۹۴۳ تابعيت ليبى، در تاريخ ۲۳ /۴/ ،۲۰۰۸ حكم جلب وى صادر شده و همچنان متوارى است۲.- المرغنى مسعود التومى، راننده اداره تشريفات وزارت امور خارجه، نام مادر: فائزه، متولد شهر جنزور در تاريخ ،۱۹۴۸ تابعيت ليبى، در تاريخ ۲ /۸/ ۲۰۰۷ حكم جلب وى صادر شده و همچنان متوارى است۳.- احمد محمد الحطاب، كارمند دبيرخانه كنگره خلق در طرابلس، نام مادر: فاطمه، متولد ،۱۹۴۶ تابعيت ليبى در تاريخ ۲ /۸/ ۲۰۰۷ حكم جلب وى صادر شده و همچنان متوارى است و...در نتيجه تحقيقات روشن شد كه امام موسى صدر شخصيت بارز و معروفى در سطح جهان عرب و اسلام است. خاصه كه او عالم دينى برجسته و روشنى است كه مجلس اعلاى شيعيان را تأسيس و رهبرى كرد و مقاومت لبنانى را ضد دشمن اسرائيلى بنيان نهاد. هر كس او را مى شناخت به سبب ويژگى هاى شخصى اش به او احترام مى گذاشت. در مساجد و كليساها و انجمن ها حاضر مى شد و سخنرانى مى كرد. منادى عدالت در مسايل ملى لبنان و نيز براى انسان بود؛ انسان در هر كجا كه باشد. امام موسى صدر به هنگام ديدار از الجزاير و ديدار با رئيس جمهور آن كشور، هوارى بومدين با درخواست وى براى سفر به ليبى و ديدار با سرهنگ قذافى مواجه شد. بنابراين امام به رغم ميل خود و به درخواست رئيس بومدين كه از يكى از معاونانش خواست فوراً مقدمات سفر امام را به ليبى مهيا كند، به آن كشور سفر كرد؛ حتى رئيس بومدين در نوشته هاى خود گفته است كه اخلاقاً مسئول قضيه ربودن امام و دو همراهش است. پس از بازگشت امام از الجزاير در تاريخ ۲۸ /۷/ ،۱۹۷۸ كاردار ليبى در لبنان، مدعى عليه، محمود بن كوره دعوت رسمى را براى ديدار از ليبى به امام موسى صدر تقديم كرد. خرج سفر نيز بر عهده سفارت ليبى بود، (نامه سفارت ليبى به تاريخ ۲۴ /۸/ ۱۹۷۸ در شركت هوايى الشرق الاوسط موجود است.) در تاريخ ۲۰ /۸/ ۱۹۷۸ امام به كاردار ليبى اعلام كرد كه مايل است سفر در تاريخ ۲۵ /۸/ ۱۹۷۸ صورت پذيرد و اعلام كرد ناگزير است ليبى را پيش از ۱ /۹/ ۱۹۷۸ ترك كند، چرا كه همسرش بيمار و در فرانسه تحت درمان است. نيز بايد براى پيگيرى كارهاى مهم به لبنان بازگردد. همچنين اسامى اعضاى هيأت همراه اعلام شد. در تاريخ ۲۵ /۸/ ۱۹۷۸ امام و دو همراهش با پرواز شركت هواپيمايى الشرق الاوسط به ليبى رفتند.امام و دو همراهش بعدازظهر ۳۱ /۸/ ،۱۹۷۸ عملاً با سرهنگ قذافى ديدار كرده اند و ملاقات نيز نه تنها دوستانه نبوده، بلكه بسيار طوفانى بوده. علت آن هم اختلاف عقيده سياسى و دينى با قذافى بوده است. امرى كه منجر شد قذافى به اطرافيانش بگويد: «اينها را بگيريد» و از آن لحظه تاكنون هيچ اثرى از امام و دو همراهش نيست. اين اتفاقات با موارد زير تأييد شد:- شكايت شاكى - گفته هاى شهود - گزارش كميته كارشناسان - تحقيقات ايتاليا و... از آنجا كه در نتيجه تحقيقات انجام شده مشخص شد بدون هيچ شكى امام سيد موسى صدر و دو همراهش جناب شيخ محمد يعقوب و خبرنگار، عباس بدرالدين، كه بنابر دعوت رسمى ازسوى ليبى و براى جلسه با سرهنگ معمر قذافى به آن كشور رفته بودند، ليبى را به سوى مكان ديگرى پس از ديدارشان با قذافى و در تاريخ ۳۱ /۸/ ۱۹۷۸ ترك نكرده اند و بر خلاف تمايل خود در ليبى باقى مانده اند- و از آنجا كه مدعى عليه، سرهنگ قذافى، به رغم اصرارحكومت ليبى اززمان ربودن امام در تاريخ ۳۱ /۸/ ۱۹۷۸ مبنى بر اينكه ايشان خاك ليبى را به مقصد ايتاليا ترك كرده اند، در سخنرانى اى كه در شهر سبها در تاريخ ۳۱ /۸/ ۲۰۰۲ ايراد كرد، به ناپديد شدن امام و دو همراهش در ليبى اعتراف كرد؛- و از آنجا كه از تحقيقات صورت گرفته از سوى دادستانى كل ايتاليا كه منجر به صدور دو قرار از سوى دادستان كل و قاضى تحقيق رم شد، مشخص شد كه كسانى كه وارد ايتاليا شده اند، امام صدر و دو همراهشان نبوده اند، بلكه افرادى ديگر بوده اند كه به دروغ نام آنان را براى خود جعل كرده بودند- و...بر اساس بررسى ها مقرر مى داريم:يكم: اتهام مدعى عليه، معمر قذافى را كه هويت او در بالا ذكر شده به مقتضاى ماده ۵۶۹ /۲۱۸ از قانون مجازات لبنان به علت تحريض و تشويق بر ربودن و سلب آزادى امام موسى صدر و جناب شيخ محمد يعقوب و خبرنگار، آقاى عباس بدرالدين، به علت جرم حاصله در تاريخ ۳۱ /۸/ ۱۹۷۸ به اثبات رسيد.دوم: اتهام مدعى عليهم: المرغنى مسعود التومى، احمد محمد الحطاب، الهادى ابراهيم مصطفى السعداوى، عبدالرحمن محمد غويله، محمد خليفه سحيون، عيسى مسعود عبدالله المنصورى، در بالا ذكر شده بر اساس ماده ۵۶۹ /۲۱۳ قانون مجازات لبنان به علت اقدام و مشاركت در ربودن امام صدر و دو همراهش محرز است.سوم: مدعى عليهم، سرهنگ معمرقذافى، المرغنى مسعودالتومى، احمد محمدالحطاب، الهادى ابراهيم مصطفى السعداوى، عبدالرحمن محمد غويله، محمد خليفه بن سحيون، عيسى مسعود عبدالله المنصورى، بر اساس احكام ماده ۲ از قانون ۱۱ /۱/ ۱۹۵۸ متهم هستند.