به گزارش خبرگزاری مهر، شریعت یکی از ارکان دین به شمار می‌آید که از یک سو با آموزه‌های آسمانی پیوند دارد و از دیگر سو با زمین. به بیان دیگر دست کم در دین اسلام و با وجود اصل اجتهاد، مبادی و مبانی شریعت آسمانی است، اما این انسان است که شریعت را از این مبانی و مبادی استنباط می‌کند.

شریعت که بر پایه اصولی ثابت است و همچنین اصل اجتهاد و نو به نو شدن احکام در پیوند با زمان، مسئله‌ای در خور است که عالمان دین باید آن را تبیین کنند.

این کتاب مقاله امام موسی صدر درباره روح تشریع و واقعیت قانونگذاری در اسلام است که در کنفرانس هشتم آشنایی با اندیشه اسلامی در الجزایر سال ۱۹۷۳ ارائه شده است.

غیبت باوری و پیامدهای آن در عمل، با تحول و توجه تام و تمام به ضرورتهای دگرگون شونده اجتماعی منافات ندارد.

به عبارت دیگر، عرضی بودن حکم، با فرشی بودن عمل در هنگام نیاز انسان، تناقض ندارد. در اینجاست که مفهوم اجتهاد در شریعت و تفاوت آن با قانونگذاریهای متعارف در نهادهای قانونگذاری روشن می‌شود.