لبنانی‌ها مردمی صبور و وطن دوست هستند. خیلی اهل تجارت و مسافرت هستند به آفریقا، آمریکا و کشورهای عربی می‌روند. تجارت می‌کنند و پول آن را برای آبادی کشور می‌فرستند. این روحیه در لبنانی‌ها زیاد است. زمانی که صدر آمد شیعیان جای زیادی در مناصب مدیریتی و سیاسی نداشتند. صدر تلاش کرد تا در پارلمان، نمایندگان شیعه افزایش یابد.

پست‌های وزارتی و مدیر کلی را هم به شیعیان بدهند. روز عاشورا را تعطیل کرد. روزهای عید غدیر، نیمه شعبان و... را در لبنان جا انداخت. برنامه رادیویی برای روزهای ماه رمضان شیعیان گرفت. نظامی‌های شیعه نمی‌توانستند به درجات بالای نظامی برسند اما الان یک شیعه بالا‌ترین درجه نظامی را در لبنان دارد.

اساس کار امام موسی صدر بر این بود که فرزندان خانواده‌های شیعه تحصیل کنند، باسواد شوند و خودشان جامعه خودشان را بسازند و در مناصب حکومتی هم رشد کنند. بسیاری از این شیعیان بعدا هجرت کردند، تجارت کردند و پول خود را برای مقاومت لبنان فرستادند. سید حسن نصرالله همین راه را ادامه می‌دهد، خودش می‌گوید که راه من راه امام موسی صدر است. شیعیان لبنان با کوشش و سعی، خودشان را ساختند.