یکی از معماهای دهه‌های اخیر، پرونده ربودن امام موسی صدر در لیبی آنهم در جریان یک سفر رسمی در ۹ شهریور ۱۳۵۷، ۳۱ اوت ۱۹۷۸، به دعوت دولت طرابلس است.
گروه سیاسی- در بخش‌های پیشین این گزارش که پرونده مفصلی از اسناد و مدارک ربوده شدن امام موسی صدر است به نکاتی از جمله انگیزه سفر امام صدر به لیبی و نهایتا اتفاقاتی که افتاد و بیانیه وزارت امور خارجه لیبی اشاره شد. اینک بخش دیگری از پاسخ جنبش امل به این بیانیه از نظرتان خواهد گذشت.
د- عدم اجرای وعده مؤکّد قذافی به شخصیت‌های کشورهای اسلامی مبنی بر ارتباط مستمر میان سفارت لیبی در بیروت و مجلس اعلای شیعیان برای به نتیجه رساندن تلاش‌ها برای کشف حقیقت و آگاه کردن مجلس اعلا از تلاش‌ها، اقدامات و تحقیقات تضمین شده از سوی قذافی برای آشکار شدن حقایق و تأمین امنیت و سلامت میهمانان.
در ادامه نیز دولت لیبی با ارسال یادداشتی از سوی سفارت لیبی در بیروت به مجلس اعلای شیعیان لبنان و با تکیه بر همان سناریوی ورود امام و شیخ یعقوب به هتل «هالیدی این» شهر رم، به زعم خود موضوع را خاتمه داده و آورده است:
«تمامی رسانه‌های ایتالیا بر این نکته اتفاق نظر دارند که شواهد، بیانگر ورود امام به رم است و ناپدید شدن وی با دخالت سازمانهای امنیتی ایران، اسرائیل و امریکا و همچنین سازمان «بریگادهای سرخ» و سازمانهای تندرو آلمانی انجام شده است»
آری، سران رژیم لیبی با این یادداشت، به خیال خود موضوع را مختومه کردند. آیا این است معنای وفای به عهد و تحقق وعده‌ها؟ آیا این‌ها نشانه اقدامات و تحقیقات پیگیر و مسئولانه رژیم لیبی است؟ آیا این‌ها بیانگر توجه و اهتمام این کشور به میهمانان است؟
دست آخر اینکه: تعارض موجود میان تحقیقات دولت ایتالیا با اطلاعات و ادعاهای مندرج در این یادداشت را چگونه میتوان توجیه کرد؟
تظاهرات مردم لبنان به سوی دمشق
پنجشنبه دوازدهم سپتامبر ۱۹۷۸پایتخت سوریه محل برگزاری کنفرانس پایداری بوده لبنانیهایی که در پی آزاد سازی امام موسی صدر بودند وقتی که دریافتند قذافی هم در این کنفرانس شرکت میکند به سوی دمشق به راه افتادند. از نکات جالب توجه در این کنفرانس این بود که حافظ اسد مرز سوریه را گشود تا لبنانی‌ها وارد دمشق شوند. پس از ورود از تظاهرات فیلمبرداری کردند و با نام حمایت از رهبر سوریه از تلویزیون دولتی آن کشور پخش کردند.
این تظاهرات به دعوت مجلس اعلای اسلامی شیعیان برای اعتراض به ناپدید شدن امام موسی صدر و درخواست از سران عرب که برای بررسی این مسئله در دمشق گردآمدهاند برگزار شد و تبدیل به یک راهپیمایی بزرگی شد با شرکت شش هزار اتوموبیل که بیش از هشتصد هزار لبنانی را از جبل عامل، بقاع و دیگر مناطق لبنان جابه جا میکرد.
ادامه دارد