کدامیک برای ایران دردناک‌تر است: صدور خود قطعنامه یا رای مثبت روسیه و چین به این قطعنامه؟!
دکتر محمدعلی مهتدی نیمه شب گذشته، اندکی پس از صدور سومین قطعنامه شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران، یک شبکه تلویزیونی بین‌المللی در گفتگو با می‌ه‌مان ایرانی‌اش این سؤال را مطرح کرد که کدامیک برای ایران دردناک‌تر است: صدور خود قطعنامه یا رای مثبت روسیه و چین به این قطعنامه؟!
سؤال زیرکانه و پرمعنایی بود، اما پاسخ پژوهشگر ایرانی بسیار جالب بود: هیچکدام!
دردناک‌تر از همه این‌ها وضعیت و سرنوشت خود شورای امنیت است که جایگاه خود را از دست داده و با تحمل ضربات پی در پی به صورت آلت دست آمریکا و دیگر قدرت‌ها درآمده است.
دیگر نه شورای امنیت ارزشی دارد، نه آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، چرا که هیچکدام از این‌ها وظیفه قانونی خود را انجام نمی‌دهند. و این اولین و آخرین بار نیست که شورای امنیت در برابر چشم جهانیان و حقوقدانان دست به اقدامات غیرقانونی و حتی غیر انسانی می‌زند و همه ارزش‌های جهانی را به بازی می‌گیرد.
همین چند روز پیش، در حالی که جهانیان شاهد جنایات ضد بشری اسرائیل در نوار غزه و کشتار بیرحمانه کودکان مظلوم فلسطینی توسط ارتش تا دندان مسلح صهیونیستی بودند آقای‌بان کی مون دبیرکل سازمان ملل در جلسه همین شورای امنیت فلسطینی‌ها را به دلیل استفاده از موشک‌های دست‌ساز قسام برای دفاع از خود محکوم کرد و با دادن حق دفاع از نفس به اسرائیل تنها از این رژیم خون‌آشام خواست که از قدرت نظامی به شکل <مفرط> استفاده نکند!
تردیدی نیست که آقای‌بان کی مون و شورای امنیت با این گفتمان و این موضعگیری به حیثیت و اعتبار خود لطمه می‌زنند و ادامه این وضع باعث خواهد شد که قانون جنگل به جهان و جوامع انسانی حکمفرما شود و بدیهی است که در چنان شرایطی سخن گفتن از صلح و امنیت جایی نخواهد داشت.
وظیفه شورای امنیت دخالت در اموری است که صلح و امنیت جهانی را به خطر می‌افکند و از آنجا که برنامه هسته‌ای ایران طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، شفاف و عاری از ابهام است و زیر نظر آژانس و بازرسان آژانس مسیر صلح‌آمیز خود را طی می‌کند دلیلی برای دخالت شورای امنیت وجود ندارد و این شورا با تصویب قطعنامه عملاً از چارچوب وظایف قانونی خود خارج شده و در دام بازیهای سیاسی آمریکا و متحدانش افتاده است.
به هر حال اینک توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
۱- آمریکا و متحدانش در برابر جمهوری اسلامی ایران از سیاست «بگیر و همچنان طلبکار باش!» استفاده می‌کنند. بدین معنی که از راههای مختلف فشار می‌آورند تا امتیاز بگیرند و هر چه به آن‌ها بیشتر امتیاز بدهیم و بیشتر کوتاه بیائیم، اشتهای آن‌ها برای عقب راندن ما بیشتر می‌شود و این تسلسل پایانی ندارد بلکه باید در جایی قطع شود. به نظر می‌رسد که اینک پس از گزارش آژانس و پس از قطعنامه جدید وقت آن رسیده که جمهوری اسلامی ایران روش برخورد خود را با آنچه آن‌ها «جامعه بین‌المللی» می‌نامند تغییر دهد و به جای مماشات و نرمش از یک سیاست تند و تهاجمی استفاده کند.
۲- اکنون این سؤال پدید می‌آید که اگر آژانس زیر فشار قدرتهای بزرگ است و اگر شورای امنیت، بی‌توجه به گزارش آژانس قطعنامه غیرقانونی صادر می‌کند، ا یران چه سودی از ادامه همکاری با آژانس می‌برد؟ آژانس وظیفه دارد به همه اعضای ان. پی. تی برای دست یافتن به تکنولوژی هسته‌ای کمک کند. در مورد برنامه هسته‌ای ایران، آژانس نه فقط کمکی نمی‌کند بلکه به صورت عامل فشار علیه ایران درآمده است، بنابراین چه دلیلی برای ادامه همکاری با آژانس وجود دارد؟ قطع یا کاهش همکاری با آژانس به طور حتم خوشایند آمریکا و متحدانش نیست زیرا آن‌ها از طریق بازرسی‌های آژانس از مسیر برنامه هسته‌ای ایران و میزان پیشرفت آن مطلع می‌شوند و به سود آنان نیست که این امکان را از دست بدهند.
۳- در رای‌گیری دیشب شورای امنیت، بجز اندونزی بقیه اعضا به قطعنامه ضدایرانی را‡ی مثبت دادند. به نظر می‌رسد که ایران باید روابط خود با کشورهای دیگر را براساس معیارهای مشخصی قرار دهد. ما نیازی نداریم به دیگران باج بدهیم و آن‌ها در شورای امنیت علیه ما را‡ی بدهند.
۴- سیاستمداران ما باید بدانند که صحنه سیاست و روابط بین کشور‌ها صحنه بده و بستان است و در این صحنه جایی برای اخلاق و ارزش‌های اخلاقی وجود ندارد. با لبخند و تعارف و خوش و بش و خواهش کاری پیش نمی‌رود. اینجا مثل بازی شطرنج است که باید مهره‌های قوی داشته باشید و روش بازی را خوب بدانید تا اگر حریف می‌خواهد مهره‌ای از شما را بزند، بداند که در مقابل مهره مهمتری را از دست می‌دهد.
همین چند هفته پیش بود که معاون رئیس جمهوری ما به لیبی رفت و ملاقات صمیمانه‌ای را با سرهنگ قذافی انجام داد، شاید به این امید که لیبی در شورای امنیت به سود آمریکا را‡ی ندهد، اما لیبی دیشب علیه ما را‡ی داد و نماینده این کشور صراحتاً گفت که برای حفظ <وحدت>! شورای امنیت به این قطعنامه را‡ی مثبت می‌دهد. واضح است که کار با خواهش و تمنا پیش نمی‌رود و شما ارزش‌هایی را زیر پا می‌گذارید و حزب‌الله لبنان و جوامع شیعی را به دلیل پرونده ناپدید شدن امام موسی‌صدر در لیبی، نگران و گله‌مند می‌کنید و آن وقت نماینده لیبی علیه شما را‡ی می‌دهد!
چاره‌ای نداریم جز آنکه به خود آییم. نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم و بکوشیم اهرم‌های قدرت را کارآمد و نقاط ضعف را ترمیم کنیم و با دقت و عقلانیت در عین حفظ اصول و ارزش‌ها وارد بازی شویم.