پس از سفر هفته گذشته پرویز داودی معاون اول رئیس‌جمهوری به لیبی و مذاکره
وی با معمر قذافی رهبر این کشورو همچنین پس از آنکه غلامحسین الهام -
سخنگوی دولت- در نشست هفتگی خود اعلام کرد که تداوم روابط ایران و لیبی در
گرو آزادی امام موسی صدر نیست، مجمع دانشجویان حزب‌الله دانشگاه علم و
صنعت در نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری سؤالاتی را در مورد
پیگیری موضوع سرنوشت امام موسی صدر مطرح کرد.
در این نامه که نسخه‌ای از آن در اختیار همشهری قرار گرفته، آمده است:
امروز ۳۰ سال از ربوده شدن امام موسی صدر توسط رژیم قذافی می‌گذرد، چرا جمهوری اسلامی ایران حتی یک بار سفیر لیبی در ایران را به وزارت امور خارجه احضار و نارضایتی ایران از عملکرد آن رژیم را رسما ابراز نکرده است؟ چرا جمهوری اسلامی ایران هنوز که هنوز است رسما این پرونده را در محافل بین‌المللی حقوق بشر مطرح نکرده است؟
نویسندگان این نامه همچنین پرسیده‌اند:
آیا نادیده‌انگاشتن کلام تاریخی امام‌خمینی (ره) که فرمودند، ایجاد ارتباط با رژیم معمر قذافی منوط به روشن شدن سرنوشت و بازگرداندن امام موسی صدر می‌باشد، قابل تأمل و پاسخگویی نیست. یا اینکه شما بعد از گذشت دو سال شعارهای آرمان‌گرایانه و عدالت‌خواه خویش را در کشمکش‌ها و روابط مجهول سیاسی پشت پرده با این رژیم به دست فراموشی سپرده‌اید؟
در پایان این نامه از احمدی‌نژاد سؤال شده که رژیم دیکتاتور معمر قذافی که سال‌هاست مبنای حکومت خود را بر پایه ارعاب، ترور و زندانی کردن مخالفان خویش قرار داده است، چه سود و مزیتی برای کشور قدرتمند و باعزتی چون ایران داشته که شما این همه اصرار بر ایجاد ارتباط با آن و نادیده انگاشتن عملکردهای تخریبی این رژیم بر ضد جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی دارید؟