به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، کتاب «آیندهٔ روحانیت و جهان معاصر» به قلم بیژن عبدالکریمی، به تازگی و به همت نشر نقد فرهنگ وارد بازار نشر شده است.

بیژن عبدالکریمی که دانش آموخته دکترای فلسفه و دانشیار گروه فلسفه در دانشگاه آزاد اسلامی است در یکی از فصل های کتاب با عنوان « امام موسی صدر، اسوه ای برای روحانیت ما» می نویسد:

«روحانيت کنونی ما در اکثر قريب به اتفاق جوامع مسلمان به اسوه ای چون امام موسی صدر شديداً نيازمند است؛ در غير اين صورت، شأن و اعتبار خود را در جهان معاصر از کف خواهد داد و دچار شکست و خسران عظيمی تاريخی خواهد شد و به همان مسيری سوق خواهد يافت که نهاد روحانيت در عالم مسيحيت طی کرد و در نهايت در حاشيه تاريخ قرار گرفت. امام موسی صدر شخصيتی چارچوب شکن است و به سهولت چارچوب های اجتماعی و قالب های قراردادی را که با نام دين و به نام دين گره خورده، زير پا می گذارد... به گمانم بشريت و نيز جهان اسلام و حوزه های علميه و روحانيت ما به الگويی چون امام موسی صدر که در سيمايش هيچ نشانی از فرقه گرايی و خشونت وجود نداشت، شديداً نيازمند است.»

عبدالکریمی در بخش دیگری از این نوشته عنوان می کند: «وی توانست با روح، قلب و احساس ديگرانی خارج از گروه اجتماعی خودش ارتباط برقرار کند. برای من بسيار شورانگيز است وقتی می بينم امام موسی صدر به بيرون از حوزه فرهنگی خودش پا می گذارد و به کليسا، به واتيکان، به دانشکده حقوق مسيحيان، به کنيسه و.. می رود و با ديگرانی خارج از گروه اجتماعی و اعتقادی خويش ارتباط انسانی بسيار نيرومندی برقرار می کند... وی ادب ارتباط با ديگری را به خوبی می دانست. بسياری دوست دارند با ديگری و ديگران مراوده داشته و ارتباط برقرار کنند، اما ادب ارتباط با ديگری را نمی دانند.»

نویسنده کتاب «آیندهٔ روحانیت و جهان معاصر» همچنین تاکید می کند: «امام موسی صدر به خوبی آگاه بود که باورهای دينی، فرهنگی و اعتقادی او، فقط برای خودش مشروعيت، حجيت و مرجعيت دارد، اما به هيچ وجه، دليلی وجود ندارد که باورهای مورد پذيرش خود او برای ديگران هم مشروعيت و مقبوليت داشته باشد.»

«روحانیت و مدرنیته، روحانیت شیعه و جهان معاصر، اندیشه مطهری شدیدا از وصف کلامی و تئولوژیکی رنج می برد، تاملاتی پیرامون به اصطلاح «الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت»، امام موسی صدر، اسوه ای برای روحانیت ما، روحانیت و روشنفکران، شریعتی و روحانیت، رابطه فقه و شریعت با ساحت قدس»