در سال‌هایی که امام موسی صدر به نجف می‌آمدند ارتبط گسترده‌ای با پدر من داشتند. پدر من خانه‌ای را برای مرحوم آیت الله سیدمحمدباقر صدر تهیه کرده بودند. سه سال مرحوم سیدمحمدباقر در منزل شیخ نصرالله خلخالی ساکن بودند. لذا خاطرات جسته و گریخته ای از ایشان داریم. تعبیر پدرم این است که چند صباحی با موسی صدر ارتباط داشتم. ایشان شخصیت برجسته‌ای همچون سایر اعضای خانواده صدر دارند و من آینده بزرگی در پیشانی ایشان می‌بینم.

وقتی که خانم صدر (مادر امام صدر) فوت کردند، آیت الله روحانی به من فرمودند که بزرگترین زن ایران فوت کرد. یعنی امام موسی صدر در دامن شخصیت این چنینی پرورش پیدا کرده اند.

امام موسی صدر یکی از شخصیت های استثنایی و کم نظیر در جامعه روحانیت بود. عامل اثرگذار بر شخصیت امام موسی صدر، حضورش در دو حوزه قم و نجف اشرف است که در آن هنگام حوزه نجف با دیدگاه‌های جهانی خود، یکی از جمله عوامل تاثیرگذار بر شخصیت امام موسی صدر بود.

نوشته‌های امام موسی صدر و شرکت ایشان در حوزه‌های درسی و مباحثه‌ای در میان طبقه جوان و دانشگاهی عراق، از جمله رویکردهای اساسی بود که امام موسی صدر در این زمینه داشتند و تاثیری به سزا از خود به جای گذاشت.

حضور ایشان در لبنان و صحنه‌های اجتماعی آنجا، یکی دیگر از اثرگذارترین فعالیت‌های ایشان بود. رخداد بستنی فروش مسیحی در منطقه شیعه نشین را مردم آن منطقه و لبنان هرگز از یاد نمی‌برند.

نکات فراوانی از زندگی و برخورد امام موسی صدر وجود دارد که همه آنها، امام را به شخصیتی برجسته و بالاتر از لباس و ملیت او درآورد.

او واقعیت‌های جامعه و مشکلات مردم و طرز تفکر و اندیشه‌های آنان را می‌دید و بر اساس آن، ایده‌ها و تفکرات خود را عرضه می‌کرد.

اکنون پس از انقلاب اسلامی به بسیاری از مبانی اندیشه‌های امام موسی صدر در ایران نیاز داریم. من پیشنهاد می‌کنم خاندان امام موسی صدر و دوستداران راه و اندیشه ایشان علاوه بر پیگیری رخداد تاثرآور ربودن وی، به بررسی مبانی فکری آن مرد کم نظیر در اسلام بپردازند.

تفکر او تفکر اسلام و روحانیت اصیل است. کافی است ۱۴ قرن به گذشته بازگشته و به دوران حضور رسول خدا (ص) در مدینه و دوران حضرت امام علی(ع) در مدت زمان حکومت اندک وی نظر افکنیم و برخورد آن حضرت را با مسلمانان و غیرمسلمانان نگاه کنیم. کافی است به دوران حیات امام صادق (ع) بازگردیم و طرز صحبت کردن ایشان را با مخالفان و کژاندیشان نگاه کنیم.

همه این گفته‌ها نشان می‌دهد اگرچه امام موسی صدر فعلا در میان ما وجود ندارد اما اندیشه‌هایی که از ایشان باقی ماند، همچنان وجود داشته و ما نیز باید آنها را به جا گذاشته و راه ایشان را ادامه دهیم.

ما هم با بیت امام موسی صدر و خاندان ایشان هم درد هستیم. باید این حقیقت را آشکار سازیم که نقشه شومی در مراکز صهیونیست‌ها برای منطقه طراحی شد و امام موسی صدر را برای متلاشی ساختن حوزه‌های علمیه و به سبب نقش مهمی که در بیداری مسلمانان داشتند، دستگیر کرده و به نقاط نامعلومی منتقل کردند.