هیام عازوری می‌نویسد: مقامات شیعه بر ضرورت عدم عقب نشینی از طرح پرونده
امام موسی صدر خصوصاً در این مرحله اجماع دارند و قضیه را همچنان پیگیری
می‌کند.
البته لازم است برخی از اقدامات پشت پرده انجام شود. و کانال‌های متعددی که در این مسیر فعالیت می‌کنند حتی در مورد تشکیل کمیته تحقیق ایرانی- لیبیائی نیز سکوت را توصیه می‌نمایند. این مسأله با توجه به وجود یک شبکه پیچیده در این قضیه مطرح شده است. البته باید دانست که آقای نبیه بری بر عمل دقیق به توصیه‌های کنفرانس «کلمه سواء» تأکید دارد.
این کنفرانس ضرورت تشکیل هسته هیئت ملی پیگیری را که اسامی اعضای آن در آینده اعلام خواهد شد مد نظر دارد. این هیأت وظیفه دارد برای آزاد ساختن امام سید موسی صدر و همراهان وی شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین اقدام کند و مسئولیت اجرای عملیات آزادسازی را بر دوش دولت لبنان بیندازد.
در این راه دولت موظف خواهد شد از همه ابزار‌ها از جمله از دادگاه عدل بین‌الملل، دادگاه مجازات بین‌المللی، جامعه کشورهای عربی و کنفرانس سران کشورهای عربی و کشورهای اسلامی، و شورای امنیت سازمان ملل، و دیگر سازمان‌های بین‌المللی کمک و مساعدت بگیرد و نسبت به تشکیل یک کمیته متشکل از حقوقدانان اقدام نماید که نتیجه همه این فعالیت‌ها پرده برداشتن از توطئه‌ای است که منجر به ربودن امام در لیبی شده است.
در همین کنفرانس مخالفت با تشکیل کمیته تحقیق مشترک لیبیایی- لبنانی که توسط سرهنگ معمر قذافی پیشنهاد شده است مطرح شد. زیرا چنین کمیته‌ای تنها می‌تواند تأمین کننده منافع شخصی قذافی باشد و جمهوری لیبی را از جرم ربودن امام تبرئه کند. البته همه این منابع با تشکیل کمیته تحقیق مشترک ایرانی- لیبیائی توافق دارند زیرا مقبولیت چنین کمیته‌ای بیشتر خواهد بود.
در عین حال مشاهده می‌شود که افراد مسئول در قضیه صدر در مورد مقبولیت این کمیته هم احتیاط می‌کنند. در همین حال برخی از منابع شیعه ترس خود را از تشکیل این کمیته ابراز کردند زیرا معلوم نیست این کمیته کار خود را آغاز کند یا تنها مسکنی باشد برای فرو نشاندن حرکتی که گروه‌های مسئول در جهت طرح دوباره پرونده آغاز کرده‌اند. سفارت ایران نیز در حال حاضر سعی می‌کند که در خصوص این کمیته کمتر سخن بگوید و دادن توضیحات را به آینده نزدیکی موکول کند تا تصویر روشن تری از قضیه به دست بیاید. بارز‌ترین نکته در رخدادهای جدید مربوط به قضیه این است که بحث و گفتگو در این خصوص به جلسه هیأت وزیران کشیده شده و در جلسه اخیر دو وزیر شیعه و همچنین آقای مروان حماده و آقای بیار حلو اصرار کرده‌اند که مسأله به عنوان یک مسأله ملی بدون توجه به دستور کار، در جلسه هیأت وزیران مطرح شود، در حالی که می‌دانیم در دولت‌های گذشته این مسأله تقریباً فراموش شده بود و به هیچ وجه در دستور کار قرار نمی‌گرفت.
منابع دولتی در سطح وزیران اظهار می‌دارند که دولت کنونی مسأله را در ابعاد مختلف آن پیگیری خواهد کرد، ولی تماس‌ها را به دور تبلیغات انجام می‌دهد و در مراحل بعدی کمیته‌ای در سطح وزرا برای پیگیری پرونده تشکیل خواهد شد. البته تشکیل این کمیته به برخی عوامل از جمله شروع به کار کمیته تحقیق لیبیایی- ایرانی بستگی دارد. به همین جهت منابع آگاه اعتقاد دارند که فعالیت دولت در این مرحله در حد نخست وزیر خواهد بود که با روابط دوستی بین‌المللی خود می‌تواند به شکل دادن تماس‌ها کمک کند. همچنین همکاری سوریه در این قضیه قابل توجه است زیرا سوریه روابط خوبی با لیبی دارد کما اینکه این کشور از پرونده مورد بحث مطلع است و مشارکت آن در این تحرک به نتایج قابل قبول منجر خواهد شد.
منابع وزارتی می‌افزایند: طرح قضیه در دستور کار هیأت وزیران به این دلیل است که پس از مشکلی که با سفیر لیبی به وجود آمد و به شکل گسترده‌ای مطرح شد و موجب شد تا نوعی بحران در روابط با لیبی ایجاد شود تا جائیکه قذافی با متهم کردن نبیه بری به دخالت مستقیم در این قضیه، فتنه‌ای راه انداخت تا بدین وسیله یک آشوب داخلی برپا کند و در نتیجه برخی از وزیران را وادار ساخت تا در حوزه مسئولیت خود به این قضیه توجه بیشتری کنند. طرح مسأله در این سطح باعث می‌شود تا قضیه بیش از پیش روشن گردد. از سوی دیگر آگاهان شیعه که قضیه را رصد می‌کنند، به مجموعه عواملی اشاره می‌کنند که موجب شده است تا طرح پرونده در برهه زمانی اخیر جدیت بیشتری پیدا کند علاوه بر اینکه مشکل پیش آمده با سفیر لیبی را در این جهت مؤثر می‌دانند. از نظر این گروه از آگاهان مسأله در اثر تلاش و تحرک فرزند امام ربوده شده سید صدرالدین صدر و خواهر ایشان خانم رباب صدر آغاز شد.
این دو تن به تحرکات سیاسی قابل توجهی جهت بیداری خط امام دست زدند. در آن روز‌ها گفته می‌شد که فرزند امام تلاش می‌کند تا با ورود به عرصه انتخابات مجلس وارد کار سیاسی شود که این مسأله برای آقای نبیه بری خوشایند نبود. اما هر دو طرف سعی کردند وجود هرگونه اختلافی را نفی کنند و خانم رباب صدر ضمن طرح مسأله برادرش، مجلس را به خاطر عدم پیگیری پرونده صدر مورد انتقاد قرار داد.
از اینجا بود که اقدامات خانم صدر، و مجلس اعلای اسلامی شیعه با همکاری آقای بری و سید حسن نصرالله در کنفرانس «کلمه سواء» قضیه امام صدر را به عنوان محور اساسی حیات سیاسی لبنان طرح کرد و این در حالی است که در سال‌های پیشین پرونده دچار نوعی جمود و بی‌تحرکی شده بود. علاوه بر به بن رسیدن روابط لیبی با لبنان پس از خروج سفیر لیبی از بیروت.