سروده‌ای برای امام موسی صدر:

به عدل و داد فریدون
به عشق تالی مجنون
شکفته در عطش و خون
در این تباهی جان‌ها
□
صفای باغ اقاقی!
گشاده دستی ساقی!
فروغِ جانِ تو باقی
که فانی‌اند جهان‌ها
□
تو از کدام نژادی
که تن به مرگ ندادی
که لحظه‌ای نفتادی
به دام مرثیه‌خوان‌ها
□
خسان که خصم تو هستند
هماره باد به دستند
به پیشگاه تو پستند
خرامِ سرو روان‌ها
□
بلند عرش زمینت
نه بیم کفر و نه دینت
شکوه شک و یقینت
ورای وهم و گمان‌ها
□
اگرچه داغ پسندی
به خشم شعله بخندی
که در طریقت رندی
چه جای سود و زیان‌ها
□
حجاب دیده دریدی
به فصل وصل رسیدی
تو خود بگو که چه دیدی
که قاصرند زبان‌ها