به گزارش خبرنگار ایسنا دکتر سیدصدرالدین صدر، رییس مرکز مطالعات و تحقیقات امام موسی صدر در لبنان در همایش بین‌المللی «امام موسی صدر نیاز‌ها و مقتضیات زمان» در تالار علامه امینی دانشگاه تهران ضمن بیان این مطلب گفت: «امام موسی صدر در ۱۳ خرداد سال ۱۳۰۷ در شهر قم دیده بر جهان گشود. پدران ایشان پشت در پشت از مراجع عظام و از ‌فرهیختگان دین و سیاست بودند. ایشان خلاصه اجدادش می‌باشد. ایشان بعد از تحصیلات در قم به درجهٔ اجتهاد رسید و برای تحصیلات بیشتر عازم نجف شد.

ایشان بعد از ۱۹ سال جهاد در شهریور ماه ۱۳۵۷ به دعوت رسمی لیبی عازم این کشور شد» وی خاطرنشان کرد: «‌ ایشان به دست مزدوران سرهنگ قذافی ربوده شد و تا این زمان خارج از کشور لیبی دیده نشده است.» رییس مرکز مطالعات و تحقیقات امام موسی صدر در لبنان اظهار داشت: «کارنامهٔ ایشان را نمی‌توان در یک کتاب یا سخنرانی خلاصه کرد. امام موسی صدر فعالیتهای خود را با بینش جامع بر مبنای علمی آغاز کرد»

وی اضافه کرد: «منطقه جنوب لبنان منطقه رویارویی با دشمن صهیونیستی بود، لذا باید در آنجامعهٔ مقاومتی ایجاد کرد. از طرف دیگر ایشان بر ضرورت مشارکت تمامی توده‌های مردم در توسعه لبنان و همچنین بر نظم یافتن فعالیت دینی و سیاسی تاکید داشتند. امام موسی صدر دستاوردهای مهمی را بوجود آورد از جمله بازسازی هویت و انسجام شیعه و دوم پرچمدار گفت‌و‌گوی تمدن‌ها و سوم تاسیس مقاومت در برابر تجاوزات اسراییل و جا انداختن حرکت انقلاب اسلامی ایران در جهان» رییس مرکز مطالعات و تحقیقات امام موسی صدر در لبنان خاطرنشان کرد: «ایشان جوانان را گل خوشبوی هر جامعه‌ای می‌دانستند نگاه ایشان به جوانان همراه با تساهل و عطوفت بود.

ایشان دربارهٔ آزادی نیز می‌فرماید هیچ کس نمی‌تواند در جامعهٔ محروم از آزادی خدمت کند و تواناییهای خود را باز پروراند. آزادی یعنی خوش گمانی به انسان در حالی که نبود آزادی بدگمانی به انسان است و کسی می‌تواند آزادی را از بین ببرد که به فطرت انسان کافر باشد.» صدر دربارهٔ داستان ربودن امام موسی صدر گفت: «اوایل ۱۹۷۸ اوج تجاوزات اسراییل در جنوب لبنان بود، ‌مردم گرفتار جنگ داخلی بودند. امام سفرهای متعددی به کشورهای عربی با نفوذ داشتند تا از نفوذ این کشور‌ها برای متوقف کردن جنگ داخلی استفاده کنند. آرزوی امر این بود که اجلاس سران برای این امر برگزار شود. آخرین دور این سفر‌ها، ابتدا به سوریه، اردن، عربستان و الجزایر برآمد حقایق را روشن کرد و تمام مسوولین از این مساله منقلب شدند.

در ابتدای ماه اوت دعوت نامه‌ای رسمی توسط دولت لیبی به امام تحویل داده شد.» وی اضافه کرد: «‌ایشان در ۲۵ اوت ۱۹۷۸ وارد لیبی شدند. در ابتدا اهمیتی به ورود ایشان داده نشد در رسانه‌های این کشور خبر ورود ایشان را اعلام نکردند. مدت طولانی در انتظار دیدار با سرهنگ قذافی بودند. در این مدت نتوانستند هیچ تماسی با اعضای خانواده خود بگیرند. ۳۱ اوت ساعت ۱۳ بعدازظهر ایشان سوار ماشین تشریفات ریاست جمهوری می‌شوند از آن تاریخ خبری از ایشان بدست نمی‌آید. دولت لیبی یک پروندهٔ جعلی به فرمان سرهنگ قذافی درست می‌کند مبنی بر اینکه امام به رم سفر کردند. خدمهٔ هواپیما سفر ایشان را به رم تکذیب کردند.

پلیس فرودگاه رم نیز ادعای سفر امام موسی صدر را رد نمود.» وی گفت: «تحقیقات مقامات قضایی لبنان و ایتالیا ثابت کرد که این پرونده جعلی است و امام لیبی را ترک نکردند. رای نهایی دادگاه ایتالیا ۱۹۸۲ صادر شد مبنی بر اینکه ایشان وارد ایتالیا نشدند و آقای حافظ اسد نیز فرمودند زمانی که اجلاس سران جبههٔ پایداری در سوریه تشکیل شد، ایشان با قذافی دربارهٔ این قضیه صحبت می‌کردند. ولی سرهنگ قذافی زیربار نمی‌روند. مواضع دولت لیبی متناقض است و همهٔ آن‌ها نشاندهندهٔ این است که توطئه‌ای در کار بوده است. قذافی قائل به راه حل نظامی برای اختلاف لبنان بود.

در حالی که موضع امام موسی صدر مبنی بر برقراری آرامش در لبنان بود.» صدر در پایان تاکید کرد: «وقت آن رسیده است که دولت لیبی امام موسی صدر و همراهان ایشان را آزاد کند. امام به ما یاد داده است که بر روی حقیقت پای بفشاریم. لذا این قضیه حق است و باید به هر قیمتی برای کشف حقیقت ایستادگی کرد. اخیرا در لیبی اعلام شد که زندانیان سیاسی آزاد شده‌اند برخی از این زندانیان حدود ۳۰ سال در زندان بودند. مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری اطمینان دارند که که ایشان در اسارت هستند وگرنه این دو بزرگوار نمی‌خواهند وسیله تبرئه قذافی شوند.»