به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر، جمعیت پیشاهنگان رسالت اسلامی به مناسبت روز شهید امل، برنامه ای برگزار کرد که در آن 33 نفر از سرگروه های پیشاهنگان از مسجد سید موسی صدر مسیری را پیاده‌روی کردند.

این مراسم در 14 ژوئیه بعد از خواندن نماز صبح به امامت شیخ محمد بزی و سخنرانی او آغاز شد که در آن بر ابعاد تاریخی وادی الحجیر و ارتباط آن با مقاومت و نیز کرامت و عزت اهالی جبل عامل تأکید کرد. او همچنین به نقش علامه سید عبدالحسین شرف الدین در انتخاب امام موسی صدر برای جانشینی خود و در حفاظت از جبل عامل اشاره کرد.

در این مراسم همچنین علی اسماعیل در سخنانی از معانی عمیقی که این برنامه به آن اشاره دارد، سخن گفت و جوانان مشارکت‌کننده در آن را حاملان امانت شهدا و امانت انسان خواند که در پرتو تلاش‌های امام موسی صدر در این راه قدم می‌گذارند.

یادآور می­ شود مسجد سید موسی صدر، 15 اکتبر 2015 در سالروز شهادت امام حسن (ع) و با مشارکت رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان، شیخ عبدالامیر قبلان در ورودی وادی الحجیر افتتاح شد.

در مراسم افتتاح این مسجد، خانوادۀ امام موسی صدر و نیز گروهی از شخصیت‌های دینی، سیاسی و اجتماعی حضور داشتند. شیخ محمد بزی، امام جماعت شهرک فرون در استان بنت جبیل سخنران مراسم افتتاحیه بود که با گرامیداشت نام علامه سید عبدالحسین شرف الدین و امام موسی صدر عنوان کرد: «پیش از سید عبدالحسین شرف الدین وادی عرب، خشک و لم‌یزرع بود و خداوند چنین مقدر کرد که «ابراهیم» ما یعنی علامه شرف الدین باشد تا فرزند و دردانه‌اش و «اسماعیل» خود را یعنی حضرت امام موسی صدر را در این وادی قرار دهد. در جایی که چیزی جز برهوت جاهلیت و شرک به خداوند نبود و مردم خدایانی را جز خداوند می‌پرستیدند و در همین زمین بود که انگشتان پای موسای صدر تکان خورد و از زیر پای او زمزم عزت ما جوشیدن گرفت.»

وی پس از برشمردن بسیاری از آثار و نتایج و برکات حضور امام صدر و فعالیت‌های ایشان در لبنان، گفت: «چه ناشایست و اسفناک است ربودن امام و فقدان او. برماست که کاری بکنیم تا همگان تلاش‌های امام را به یاد داشته باشند.»

بزی با اشاره به اینکه مسجد و خانۀ خدا برترین بنایی است که انسان می‌تواند آن را بسازد، و مسجد که خانۀ خداست بافضیلت‌ترین مکان‌ها در دنیاست، گفت: «خداوند چنین خواست که نام امام موسی صدر بر این برترین مکان، یعنی این مسجد قرار بگیرد تا ما هنگامی که در آن نماز می‌گزاریم، به یاد بیاوریم چه کسی بود که نماز زنده و پویا و نه نمازی را که تنها رکوع و سجود باشد، به ما آموخت.»